Vejatz lo contengut

Magalaç

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Magalaç
Magalas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sant Laurenç de Magalaç.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 28′ 19″ N, 3° 13′ 22″ E
Superfícia 20,76 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
201 m
130 m
77 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3429
Càsols (Rojan abans 2015)
Intercom
243400413
CC dels Avant Monts
Cònsol Jean-Pierre Simo-Cazenave
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 371 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 422 ab.
Densitat 160,26 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Magalassiens (en francés)
Còde postal 34480
Còde INSEE 34147

Magalaç (Magalas en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es [maga'las] [1]. Las fòrmas ancianas son : Barnerii de Magalas en 1065, cellam S. Marie de Magalaç en 1079, a Magalatis, de Magalaz en 1089, S. Petri Stephani de Magalatis, cap a 1089, capellani de Magalaz en 1130, de castro Magalaz, cap a 1140, Berengarius de Magalatio en 1152, G. de Magalate en 1153-1154, ad Magalatium en 1160, Petri de Magalaz en 1166, P. Deodati de Magalacio en 1169-70, S. Laurentio de Magalato en 1170, Petrus de Magalato en 1172, de Magalacio en 1178, Maria de Magalaz en 1195, de Magalatio en 1216, castrum de Magalaco, bajulus de Magalaco en 1247-1248, castrum de Magalacio en 1271, de Magalaton en 1323, de Magalatio en 1361, Magalas en 1529, 1571, 1585, de Magalassio, al sègle XVI, Maguelas en 1622, de Magalatio en 1636, Magalas en 1643, 1708, 1740-60, 1770-1772 (mapa de Cassini)[2].

Segon Dauzat, Magalaç ven d'un mot pregallic *mag-, « tuca », amb lo sufixe -al-, d'aquí maguela en lengadocian, « turon escalabrós », puèi s'ajustèt un sufixe, prelatin -ate o pejoratiu latin -acium[3]; Hamlin accèpta lo preindoeuropèu *mag-, « tuca », en ajustant lo sufixe -al-atis; aquel nom s'aplicava a l'origina a l'oppidum del Puèg de Montfau, a 600 m au nòrd-èst de Magalaç[2].

Delamarre explica lo nom per magalate, « la princièra », de magalā, « princessa » (o magalos , « prince »[4]). Magalaç èra eventualament lo neutre toponimic d'un nom de persona *Magalatis (= *Magalo + -ati-)[5].

Puèg de Montfau

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas « ancianas » son Mountfo en 1865, Le Pech Mounso ou Montfeo en 1894, Montfo en 1970. Es un oppidum important de l'Edat de Fèrre. Frank R. Hamlin l'explica curiosament per mont e fòrt[6], çò que Joan Pèire Chambon refusa : -r se mantén. Coma -ANU > -o s'es espandit a tot l'oèst del departament (segon Ernèst Negre) Negre a rason d'i trobar lo latin fanu, « temple »[7]. Escriure Montfan o, pr'amor de las evolucions posterioras [-ò] > [-ãn] e del risque de confusion, Monfò.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jean-Pierre Simo-Cazenave    
març de 1983 2020 Charles Hey UMP, LR retirat foncion publica
març de 1977 1983 Jean-Pierre Bilski professor d'Istòria-Geografia  
1959 1977 Gabriel Granier    
  1959      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3327, totala: 3372

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 145 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 549 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 2 102 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 604
1 583
1 597
1 604
1 699
1 827
2 489
2 576
2 692
2 742
2009 2010
2 835
2 876
2 977
3 018
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 3371 abitants e la densitat èra de 162,38 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf
  2. 2,0 et 2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 224
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 422
  4. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 212
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 185 e 355
  6. Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 253
  7. https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 274