La Ròca (Erau)

La Ròca; Laroque
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 55′ 25″ N, 3° 43′ 31″ E
Superfícia	6,63 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 490 m; 143 m; 124 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 342	Lodeva;
Canton; 3413	Lodeva (Gange abans 2015);
Intercom; 243400736	CC de las Cevenas Ganjòlas e Sumenencas;
Cònsol	Pierrick Ciribino ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	1 629 ab. Evolucion de la populacion; 1 660 ab.
Densitat	237,25 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	34190
Còde INSEE	34128

Pels articles omonims, vejatz La Ròca.

Vilatge d'Occitània

La Ròca (Laroque en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : ecclesia de Roca, ecclesiam S. Johannis de Roca, castri de Roca en 1155, castrum de Rocha en 1198, de S. Johanne de Rocha, de Ruppe Ayneria, sense data [sègle XII ?], castra Ruppis Ainerii en 1204-1230, de Rocaauver en 1217, castri de Ruppe Ayneria, cum Aynerio de Rupe en 1256, Fredolus de Rupe Ayneria, castri de Ruppe en 1289, de Ruppe Ayneria en 1293, 1307, 1323, 1333, a la fin del sègle XIV, la Roque Ainier en 1526, de Rupeynaria en 1529, de la Roque en 1587, Laroque en 1648, la Roque Aynier en 1668-69, la Roque-Ainier en 1759, etc ^[1].

Segon Dauzat, Ròca ven del prelatin *rocca, [absent del latin classic, aquí perqué los escribas ne donan sovent la traduccion rupes]. Ròca prenguèt lo sens de « puèg, tuca, mont rocassós », puèi de « castèl fòrt bastit sus un puòg », puèi de « castèl fòrt, fortalesa »^[2]. Segon Hamlin, La Ròca ven de l'occitan ròca, aicí « castèl fòrt », « plaça fòrta situada sus un puòg »; l'ancian determinant ven del nom germanic d'òme Ainerius ^[1].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Pierrick Ciribino
març de 2001	2020	Pierre Chanal	sense	retirat
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1573, totala: 1617

507

614

590

-

534

-

-

574

-

552

535

649

794

1 028

1 126

1 338

1 377

1 398
1 437

2009

2010

1 439
1 480

1 479
1 520

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 1629 abitants e la densitat èra de 245,7 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 335
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 335

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569

[1]

[2]