La Veiruna (Erau)

La Veiruna; Lavérune
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La comuna.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 35′ 11″ N, 3° 48′ 22″ E
Superfícia	7,18 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 72 m; 30 m; 17 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 343	Montpelhièr;
Canton; 3444	Latas (Montpelhièr-8 abans 2015);
Intercom; 243400017	Montpelhièr Mediterranèa Metropòli;
Cònsol	Roger Caizergues ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	3 282 ab. Evolucion de la populacion; 3 335 ab.
Densitat	389,28 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Lavérunois (en francés)
Còde postal	34880
Còde INSEE	34134

Vila d'Occitània

La Veiruna^[1] (Lavérune en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Eraldica

Blasonament : d'azur a la facha d'argent.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : S. Felicis de Veruna en 1095, in terminio ejusdem Verune en 1102, ecclesiam S. Marie de Veruna en 1109, castro de Veruna en 1122, castellanie de castro de Verun en 1124, apud Verunam en 1146, in castello de Veiruna, in ecclesia S. Marie en 1149, castrum de Veyruna en 1150, pontem Veronie [varianta : Veroniae], 1154, Berengarius de Laveruna en 1154, castrum de Veruna en 1156, 1161, Bonetus de Laveruna en 1161, Guillelmus Bremundi de La Veiruna en 1161, in terminio de Laveruna en 1175, 1191, de Verruna en 1185, de S. Felice de Palacio, alias de Veyruna, alias de Veruna, parrochia de Veyruna , sense data [sègle XII ?], castrum de Veiruna, de Verruna en 1208, ponte Amancionis, qui dicitur de Veyruna en 1272, castri de la Veyruna en 1298, castri de Beyruna, sense data, pro villa seu loco sua de Veranis en 1335, del castel de la Veruna en 1336, prior Veyrune (varianta : de Veruna) en 1392, domino de Veyruna en 1398, Laverune en 1526, de Verona en 1529, S. Petri de Veruna en 1536, de Veruna en 1550, la Vérune en 1622, au lieu de Vérune en 1632, la Verune en 1626, 1648, 1668-9, 1740-60, 1759, 1770-71 (mapa de Cassini)^[2].

Segon Dauzat, La Veiruna ven del « provençal » veire, veiro, « garach, bosiga, èrm »^[3]; segon Hamlin, La Veiruna es probablament un derivat de l'ancian occitan vèire, vèira « tèrra inculta qu'an daissada en bosiga », amb un sufixe -una de sens collectiu^[2]. Segon Joan Pèire Chambon, las fòrmas en ver- son dominantas e, per las primièiras, exclusivas de 1095 a 1146, çò que fa l'etimologia de Hamlin (ancian occitan veire, de VET(E)RE) pauc probabla^[4]. Mas los primièrs escribas, acostumats al latin, penavan a representar los diftongues.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
junh de 1995	2026	Roger Caizergues		retirat d'agricultor
1985	1995	Jean-Louis Barral
març de 1977	1985	Jean-Pierre Roques	divèrs esquèrra
març de 1971	1977	Michel Courtial
1967	1971	Raymond Gleizes		mèstre d'afars de proprietat viticòla
1949	1967	Marcel Durand
	1949
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2795, totala: 2845

610

604

588

-

616

-

-

591

-

664

954

1 254

1 752

2 090

2 603

2 702

2 708

2 715
2 762

2009

2010

2 721
2 771

2 735
2 789

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 3282 abitants e la densitat èra de 457,1 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ «La Veyruna». Equipa projècte Talamus, Edicion critica numerica del manuscrit AA9 dels Archius municipals de Montpelhièr dit lo Pichòt Talamus. Universitat Pau Valèri-Montpelhièr III.
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 211-212 (francés)
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 392
↑ Jean-Pierre Chambon: Nouvelles observations sur la Toponymie de l'Hérault de Frank R. Hamlin, 2006, p. 272 (francés)

Portal de Lengadòc

[1] «La Veyruna». Equipa projècte Talamus, Edicion critica numerica del manuscrit AA9 dels Archius municipals de Montpelhièr dit lo Pichòt Talamus. Universitat Pau Valèri-Montpelhièr III.

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 211-212 (francés)

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 392

[4] Jean-Pierre Chambon: Nouvelles observations sur la Toponymie de l'Hérault de Frank R. Hamlin, 2006, p. 272 (francés)

[1]

[2]

[3]

[4]