Vejatz lo contengut

Torbes (Erau)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Torbes
Tourbes
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Mairie.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 26′ 48″ N, 3° 22′ 46″ E
Superfícia 15,96 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
103 m
60 m
11 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3428
Pesenàs
Intercom
243400728
CA d'Erau Mediterranèa
Cònsol Lionel Puche
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 664 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 820 ab.
Densitat 96,43 ab./km²
Autras informacions
Gentilici torbenc, torbenca
Còde postal 34120
Còde INSEE 34311

Torbes[1][2] o etimologicament Torves (Tourves, Tourbes(Listat amb Torves, en Var, dont benlèu "Tourbes" es la sola forma locala?) en grafia mistralenca[3] Tourbes en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Lo gentilici es torbenc -a[2].

Un sobriquet dels gens de Torbes es manja tripa (manjo-tripo en grafia mistralenca[3][3]).

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son : in Torves [varianta : Tornes] ecclesiam S. Saturnini en 990, Turreves en 1133, de Torves en 1153, 1178, parrochia de Torreves en 1160, castrum de Torves, castro de Torves en 1209, de Torves en 1212, 1216, de Torvis en 1235, prioris de Toreves en 1297, ecclesie de Torves en 1298, de Turvibus en 1344, 1351, 1368, de Turbibus, al sègle XVI, en 1636, Tourbes en 1571, 1585, 1643, 1708, 1740-60, 1770-1772 (mapa de Cassini)[4].

Torves ven del latin turribus, ablatiu locatiu plural de turris, « torre »; l'emplec d'aquel cas oblic pròva que lo nom data de l'epòca romana (Carles Rostaing)[5],[4].

  • Fòrmas ancianas segon lo (marrit) diccionari topografic d'Eugène Thomas (1865) - Torves cum eccl. S. Saturnini en 990; Eccl. S. Saturnini in Tornes en 990; Turreves en 1090; De Turreventosa en 1131; Castrum de Torves en 1153; Vicairie de Turbiez en 1518; Tourbes en 1625[6].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Lionel Puche    
març de 2008 2020 Christian Jantel divèrs drecha agricultor
març de 1989 2008 Jean-Pierre Ricard    
1967 1989 Gérard Lios    
1959 1967 R. Giraud    
1947 1959 A. Nougaret    
  1947      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1539, totala: 1705

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
804 809 751

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 849 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 849 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
766
767
740
833
1 022
1 276
1 430
1 446
1 462
1 639
2009 2010
1 489
1 667
1 521
1 693
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1664 abitants e la densitat èra de 104,26 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34d.html
  2. 2,0 et 2,1 https://books.google.com/books?id=YL0iAQAAIAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Tourbes
  3. 3,0 3,1 et 3,2 https://books.google.com/books?id=yYx--JBqDX4C&pg=PA1015&dq=Felibrige+AND+%22Tourbes%22&hl=en&newbks=1&newbks_redir=0&sa=X&ved=2ahUKEwjMxL-VtqX4AhUflI4IHTuBAhMQ6AF6BAgJEAI#v=onepage&q=Felibrige%20AND%20%22Tourbes%22&f=false
  4. 4,0 et 4,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 401
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 681
  6. https://dicotopo.cths.fr/places/P34636518