Vejatz lo contengut

Cornonsec

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Cornonsec
Cournonsec
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Cornonsec.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 32′ 58″ N, 3° 42′ 20″ E
Superfícia 12,06 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
156 m
90 m
34 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
343
Montpelhièr
Canton
3449
Pinhan
Intercom
243400017
Montpelhièr Mediterranèa Metropòli
Cònsol Régine Illaire
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 431 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 461 ab.
Densitat 245,61 ab./km²
Autras informacions
Gentilici cornalenc, cornalenca
Còde postal 34660
Còde INSEE 34087

Cornonsec (Cournonsec en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son : castello, que vocant Cornone Sicco en 1063, del chastel de Cornonsech en 1111, Cormum sic (varianta : Cornunsec) en 1114, de castro Cornone Sicco en 1116, castro de Cornone-Sicco en 1121, castrum Cornonemsicum en 1126, del castel de Cornon Sech en 1148, castro de Cornonesicco en 1149, villam de S. Georgio de Cornonesicco en 1155, del castel de Cornon-sec en 1187, de Cornone Sicco, sense data [sègle XII ?], de Cornonesicco en 1392, Cornonsec en 1526, de Cornone Sicco en 1529, de Cornone Seco en 1550, Cornosec en 1622, Cournonsec en 1626, Cornonsec en 1648, Cournonsec en 1740-60, les chateau et église de Cornon-sec en 1740-60, Cornonsec en 1770-72 (mapa de Cassini)[1].

Segon Dauzat, Cornonsec ven dau tèma celtic e preceltic *cor-n-, « bauç, calanc, escarpament, nautor, autura », amb lo sufixe -onem[2]; segon Hamlin, Cornon èra a l'origina lo nom d'un luòc vesin, que pòrta lo nom de Cornon, puòi de Cornonterralh a partir daus alentorns de 1200. L'etimologia de Cornon es escura e la topografia dau vilatge vesin justifica pas lo tèma oronimic supausat per Dauzat. L'adjectiu sec, dau latin siccum, se justifica per la posicion de Cornonsec sus un puòg[1].

Joan Pèire Chambon, a prepaus de l'origina de Cornon, fornís lo cognomen Cornus, atestat, amb lo derivat -ŌNE[3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Régine Illaire PS puòi sense  
decembre de 1986 2014 Jean-Pierre Moure PS conselhièr generau (1998-2015), president de Montpelhièr Aglomeracion
març de 1983 1986 Roger Bonato    
1959 1983      
  1959      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2962, totala: 3000

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
473 456

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
464 - - - 532 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 565 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
506
555
603
856
1 122
1 964
2 101
2 122
2 149
2 182
2009 2010
2 199
2 232
2 389
2 421
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 3431 abitants e la densitat èra de 284,49 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 126
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 220-221
  3. Jean-Pierre Chambon, https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 265