Vilanòva de Magalona

Vilanòva de Magalona; Villeneuve-lès-Maguelone
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa de Sant Estève de Vilanòva de Magalona.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 31′ 59″ N, 3° 51′ 42″ E
Superfícia	22,7 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 130 m; 7 m; 0 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 343	Montpelhièr;
Canton; 3412	Pinhan (Frontinhan abans 2015);
Intercom; 243400017	Montpelhièr Mediterranèa Metropòli;
Cònsol	Véronique Negret ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	10 178 ab. Evolucion de la populacion; 10 298 ab.
Densitat	418,77 ab./km²
	Autras informacions
Escais	Manja pofres
Gentilici	Villeneuvois (en francés)
Còde postal	34750
Còde INSEE	34337

Pels articles omonims, vejatz Vilanòva (omonimia).

Vila d'Occitània

Vilanòva de Magalona, prononciat [bi.la.'nɔ.βa de ma.ɣa.'lu.na] en Lengadocian Montpelhierenc o [bi.lo̞.'nɔ.βo̞ de ma.ɣa.'lu.no̞] (Villeneuve-lès-Maguelone en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Situada a las pòrtas de Montpelhièr e banhada per la Mediterranèa, Vilanòva de Magalona beneficia d’una situacion geografica privilegiada.

Lo territòri es situat dins la plana de la Mausson, au ras daus estanhs e de la mar Mediterranèa, compren tanben una partida dau massís de la Gardiòla.

Los paisatges variats - garriga, lònas, litoral - abrigan una fauna e una flòra d’une granda diversitat.

L'aglomeracion principala, se tròba a aperaquí uèit quilomètres au sud-sud-oèst dau centre istoric de Montpelhièr. Compren un vilatge medieval enrodat per de quartièrs de villas. Entre la vila e lo pont de Vilanòva (sus la rota D612, l'anciana rota nacionala 112), l'abitat es escampilhat a l'entorn de l'arrèst SNCF, levat au masatge lo Pont de Vilanòva. Au nivèl de l'escambiador entre la D612 e la D185 religant Vilanòva a Fabrègas foguèron bastidas una preson e una zona d'activitat, dicha dau Larzat.

La plana a permis la viticultura a partir du sègle XIX, mentre que las primièras còlas e pendas dau massís la Gardiòla son utilizats coma camp de tir militar e carrièra.

Le sud-èst dau territòri es constituït d'estanhs dont la superfícia es partejada amb Palavàs (estanhs de l'Arnel e dau Prevost) e Vic de la Gardiòla (estanhs dels Morres e de Pèira Blanca). Aqueles estanhs son copats en dos pel canal de Ròse a Sèta. Au sud d'aquel, se tròba un cordon de dunas long d'aperaquí nòu quilomètres e l'illa de Magalona que i foguèt fondat lo sètge de l'avescat a l'Edat Mejana. Au sud-oèst de la vila, a proximitat de l'estanh de Vic, una zona umida a permés l'activitat salina.

Toponimia

La comuna de Villeneuve-lez-Maguelonne (en francés) es nomada Villeneuve-Angoulême a la restauracion monarquica de 1815 e retròba son nom en 1830. En 1992, pèrd una n dins Maguelone.

Las fòrmas ancianas son : villam... cujus vocabulum est Villanova en 819, Magalone seu Villenove en 1055, in territorio Villenove en 1080-1104, [ecclesia]... de Villanova en 1095, hominum de Villanova en 1097, castello de Villa-nova en 1114, castro de Villa nova en 1121, in mercato de Villanova, in furnis de Villanova en 1143, parrochia S. Stephani de Villanova en 1152, 1177, de Villanova, sense data [sègle XII ?], castri Villaenovae en 1208, de Villanova prope Magalona en 1330, vicarius de Villanova en 1392, Vilanova de Magalona en 1419, Villeneufve en 1514, 1526, 1626, Villenove en 1529, 1550, 1570, Villeneufve de Maguelonne en 1632, Villeneuve en 1648, 1740-60, 1771, Villeneuve-les-Maguelonne en 1740-60, Villeneuve Les Maguelone en 1740-60, Villeneuve les Maguelonne en 1770-71 (mapa de Cassini)^[1].

Segon Dauzat, una Vilanòva es una aglomeracion novèla, fondada a l'Edat Mejana per un senhor o una comunautat religiosa, sense que la preséncia de franquesas acordadas als abitants siá mençonada dins lo nom^[2]; segon Hamlin, lo latin villa nova a lo sens de « domèni novèl », fondat generalament per un senhor a l'Edat Mejana; l'evolucion semantica del mot villa > vila es en rapòrt amb l'importància creissenta de certanas fondacions^[1].

Magalona

Veire a l'article.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
julhet de 2020	2026	Véronique Negret	divèrs esquèrra	foncionària
2008	2020	Noël Segura	divèrs esquèrra
1979	2008	Gérard Bouisson	PCF	conselhièr general (1994-2008)
	1979
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 9506, totala: 9623

1 286

1 316

1 269

-

1 476

-

-

1 562

-

1 616

1 797

2 279

3 003

5 081

7 351

8 541

8 627

8 763
8 847

2009

2010

8 900
8 985

9 141
9 230

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 10178 abitants e la densitat èra de 448,37 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Vilanòva de Magalona.

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 429
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 723, a Villeneuve

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 429

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 723, a Villeneuve

[1]

[2]