Vejatz lo contengut

Vilanòva de Besièrs

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Vilanòva jos Besièrs
Villeneuve-lès-Béziers
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Canal de las Doas Mars
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 18′ 56″ N, 3° 16′ 52″ E
Superfícia 17,31 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
51 m
5 m
2 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Arrondiment de Besièrs
Canton
3405
Besièrs-3 (Besièrs-2 abans 2015)
Intercom
243400769
Comunautat d'aglomeracion de Besièrs Mediterranèa
Cònsol Fabrice Solans
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
4 155 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

4 209 ab.
Densitat 242,81 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 34500 et 34420
Còde INSEE 34336

Vilanòva jos Besièrs[cal referéncia] (Villeneuve-lès-Béziers en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. Teniá l'escaisnom de Vilanòva la Cremada[1] per çò que foguèt brutlada, supausavan, durant la crosada dels albigeses en 1220 (en realitat, abans 1108).

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son : in Villanova, en 969, in Villanova , ad ecclesiam S. Stephani, en 983, in burgo Villanova en 990, Villanova en 993 e abans 1100, portale de Villa nova infra castellum, al començament del sègle XII, terminio de Villanova Cremata en 1108, ecclesiam S. Stephani de Villanova en 1146, 1154, 1154-1159, castrum de Villa Nova en 1170, de Villanova inferiori en 1323 e al sègle XVI, de Villanova subtus Bitteris en 1344, Villeneufve la Cremade en 1571, 1585, de Villenova inferiori en 1636, Villeneufve en 1613, 1622, 1643, 1708, 1740-1760, le bourg de Villeneuve en 1740-1760, Villeneuve la Cremade, en 1740-60, V. Neuve en 1771. Lo determinant inferiori es per tal de destriar aqueste Vilanòva de Vilanoveta, comuna de Marauçan; l'adjectiu cremata, cremade « cremada » de quauques fòrmas ancianas fa allusion a un incendi[2].

La prononciacion es [bilo'nobo], ambe de o mejans[3].

Segon Dauzat, una Vilanòva es una aglomeracion novèla, fondada a l'Edat Mejana per un senhor o una comunautat religiosa, sense que la preséncia de franquesas acordadas als abitants siá mençonada dins lo nom[4]; segon Hamlin, lo latin villa nova a lo sens de « domèni novèl », fondat generalament per un senhor a l'Edat Mejana; l'evolucion semantica del mot villa > vila es en rapòrt amb l'importància creissenta de certanas fondacions[2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh de 2020 2026 Fabrice Solans sense maçon
març de 2008 2020 Jean-Paul Galonnier sense retirat
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4203, totala: 4275

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 050 2 084 2 038

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 956 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 2 163 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
2 135
2 315
2 502
2 546
2 972
3 434
3 586
3 699
3 806
3 870
2009 2010
3 914
3 980
3 986
4 049
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 4155 abitants e la densitat èra de 240,03 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. BULLETIN DE LA SOCIÉTÉ ARCHÉOLOGIQUE SCIENTIFIQUE ET LITTÉRAIRE DE BÉZIERS (HÉRAULT) Troisième Série. — Tome XIII 2e LIVRAISON Volume XLV de la collection pagina 188
  2. 2,0 et 2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 428
  3. https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 723, a Villeneuve