Tiudaç

Vilatge d'Occitània

Tiudaç
Roqueredonde

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 48′ 05″ N, 3° 12′ 46″ E

Superfícia

22,71 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

853 m
680 m
453 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Arrondiment de Lodeva

Canton
3416

Lodeva (Lunaç abans 2015)

Intercom
200017341

CC de Lodevés e Larzac

Cònsol

Jean Reverbel
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

209 ab.

Evolucion de la populacion

212 ab.

Densitat

10,3 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

tiudassòl, tiudassòla ^[1]

Còde postal

34650

Còde INSEE

34233

Tiudaç o Tiudàs segon una etimologia supausada (Roqueredonde en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Tiudaç**
Fondamenta (Avairon)	Lo Clapièr (Avairon)	Romiguièiras
Selha e Rocosèls		Laurós
	Jaucèls	Los Plans

Toponimia

Una curiositat toponimica es que lo nom de la comuna en occitan e lo nom en francés an pas cap de rapòrt.

Ròca-redonda

Lo nom èra lo d'un castèl que se trobava sus un puòg arredondedit que tresplombava lo vilatge. Las fòrmas ancianas son : ecclesiam S. Salvatoris de Rocca-rotunda en 1135, Roqueredonde en 1740-60 e 1771^[2]. Lo mot ròca ven d'un prelatin *rocca e s'aplica a una montanha o una tuca rocassuda, puèi al castèl fòrt bastit dessús, enfin a un castèl fòrt en general. L'adjectiu precisa la fòrma del puòg^[3]^,^[4]^,^[2]. Fòrça comunas an un nom qu'es lo d'un castèl e non pas lo del luòc de l'administracion comunala, mas aquò apareis pas totjorn perqué lo nom del castèl es transferit al vilatge, coma aicí en francés.

Tiudaç

La prononciacion es [tiu'das]. Las fòrmas ancianas son : ecclesiam S. Dalmatii de Tenoldaz [varianta : Telnodaz ; legir : Tevoldaz) en 1135, Tendas en 1759, Tiendas en 1865. Segon Frank R. Hamlin, Tiudàs ven del nom germanic d'òme Tebaldus^[5] >*Teuàs ? Quicòm manca al rasonament (un sufixe ?) e malgrat totes sos esfòrces, Hamlin arriba pas a suprimir l'impression que i aviá una -n- a la plaça de -u-; cf. Confolenç > Confolèuç.
(Fach per JPS sense conéisser las fòrmas ancianas) Lo nom es benlèu lo meteis que lo de Thiais (region parisenca), qu'èra lo nom germanic d'òme *Theodasium, masculin de Theodasia, cap a 1180 ^[6]; cal supausar que lo nom deviá èsser a l'origina amb -t- intervocalic per donar -d- après. Dins los noms germanics, la sillaba Theo- es purament convencionala e s'explica per l'atraccion del nom de Diu en grèc; representa quicòm coma Teu- o Tiu- en general. Tiudaç, o benlèu Tiudàs seriá donc un nom germanic, emplegat sense sufixe.

Autinhaguet (fòrma supausada)

Las fòrmas ancianas son : ecclesiam S. Mariae de Altiniaco en 1135, prieur d'Autinhaguet en 1571, prieuré de Notre-Dame d'Antinhagel en 1607, Aultignac en 1622, Authinaguet en 1636, Autignagues en 1740-60, Autignaguet en 1740-60, Autignaguet e N .-D. d'Autignaguet en 1774-75 (mapa de Cassini) Autinhaguet èra un Autinhac e lo diminutiu foguèt ajustat al sègle XVI per evitar la confusion amb l'autre Autinhac. Autinhac s'explica per un nom latin d'òme Altinius, amb lo sufixe -ācum^[7].

Lo Mas de Gresas

Es un masatge e a l'origina un mas èra un ostal de paisan.
Lo nom es atestat Mas de Greze en 1759 e en 1774-75 (mapa de Cassini). Lo mot gresa, plan viu dins la lenga e frequent en toponimia occitana, fòrma femenina de gres, d'origina prelatina, a lo sens de « terrenh peirós, rocassut »; lo mot occitan gres, segon Jacques Boisgontier, a en mai lo sens de « pèira o grava dels camps » ^[8]^,^[2].

Istòria

La mapa de Cassini (fin del sègle XVIII) ^[9] mòstra que Tiudàs (grafiat Tieudas) èra pas qu'un simple ostal e que las parròquias èran Autinhaguet, al nòrd-èst, e Le Mas de Mourié (Lo Mas de Morièr ?) al sud, mas qu'avián pas gaire d'importància demografica, mai que mai lo segond. La mapa mòstra tanben las roïnas d'un castèl, al nòrd del Mas de Morièr, mas pòrta pas lo nom de Ròca-redonda. Lo camin principal, de Lodeva a Sant Africa, passava per Autinhaguet e se pòt que lo camin actual, RD 902, de Lodeva a Albi per Selha èra pas encara fach. Un còp Tiudàs causit per i installar la comuna, beneficièt d'una situacion de caireforc local e venguèt un vilatge d'una certana importància, provesit d'una glèisa e d'una escòla. Autinhaguet e lo Mas de Morièr, isolats de la circulacion generala (pel Mas de Morièr, deviá èsser dejà aital al sègle XVIII), demorèron pauc de causa. D'ostals an disparegut, coma Solairòls, que son nom, derivat de solarium, marca pr'aquò una situacion ensolelhada.

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2001	2026	Jean Reverbel	divèrs drecha	agricultor
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lunaç; es ara del canton de Lodeva.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 234, totala: 235

305

288

367

335

375

353

339

380

349

307

281

312

313

310

352

354

350

339

311

290

286

224

238

250

179

164

149

136

202

206

196

169

138

161

163

190
190

2009

2010

218
218

245
245

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 209 abitants e la densitat èra de 9,2 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 12
↑ ^2,0 ^2,1 et ^2,2 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 338 Error de citacion : Etiqueta <ref> no vàlida; el nom «frh» està definit diverses vegades amb contingut diferent.
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 301
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 399
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 674
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 22
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984
↑ https://www.geoportail.gouv.fr/carte

Portal de Lengadòc

[1] Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 12

[frh-2] 2,0 ^2,1 et ^2,2 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 338 Error de citacion : Etiqueta <ref> no vàlida; el nom «frh» està definit diverses vegades amb contingut diferent.

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569

[4] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 301

[5] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 399

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 674

[7] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 22

[8] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984

[9] ttps://www.geoportail.gouv.fr/carte

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]