Vejatz lo contengut

Assinhan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Assinhan
Assignan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 23′ 55″ N, 2° 53′ 22″ E
Superfícia 7,95 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
408 m
284 m
173 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3430
Sant Ponç de Tomièiras (Sanch Inhan abans 2015)
Intercom
243400454
CC de Sud Erau
Cònsol Rémy Soulié
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
161 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

164 ab.
Densitat 21,01 ab./km²
Autras informacions
Gentilici assinhanés -esa;
assignanais -aise
Còde postal 34360
Còde INSEE 34015

Assinhan[1][2], pron. Assinhà[2] (Assignan, Assigna en grafia mistralenca[3]; Assignan en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Lo gentilici es assinhanés -esa (fr. assignanais -aise)[2]. Un escais dels abitants es los pòrcs negres (pòrc negre al singular; porc negre en grafia mistralenca[3]), sobrenom dels Reformats—es donc probable que la vila èra de majoritat protestanta[2].

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

La prononciacion seriá « Assinha » (Sahuc), comprenètz coma podètz. Las fòrmas ancianas son : in Asiniano en 936 (autenticitat dobtosa - tèxte corromput), in Aziniano, cap a 972, de Assinhano en 1271, Assignan en 1606, Asigna en 1643, Assignan en 1770-72 (mapa de Cassini)[4].

Assinhan ven del nom d'òme latin Accinius (Dauzat), o Assenius (los Féniés), amb lo sufixe -anum[5],[6]. Segon Hamlin, Assinhan ven del gentilici latin Asinius, amb lo sufixe -anum[4]. Assinhan èra donc benlèu una anciana granda proprietat galloromana qu'aviá per mèstre Accinius o Assenius o Asinius.

Fòrmas ancianas tiradas del (marrit) diccionari topografic d'Eugène Thomas : Asinianum (en latin) en 936; Azinianum en 974; Assinhanum en 1271; Assigna en 1625; Assignan en 1649[7].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Rémy Soulié   viticultor
2014 2020 Etienne Bourdel sense etiqueta agricultor retirat
2001 2014 Monique Estrabaut    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 167, totala: 172

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
140 146 149 147 181 184 201 187 194

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
178 193 204 215 221 258 243 246 262

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
241 245 235 249 245 254 275 237 222

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
196
162
118
117
145
168
181
183
186
192
2009 2010
188
194
180
185
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 161 abitants e la densitat èra de 20,25 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34c.html
  2. 2,0 2,1 2,2 et 2,3 https://books.google.com/books?id=YL0iAQAAIAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Assignan
  3. 3,0 et 3,1 https://books.google.com/books?id=6RsiKl5wNr4C&pg=PA155&dq=%22assignan%22+and+felibrige&hl=en&newbks=1&newbks_redir=0&sa=X&ved=2ahUKEwit_uaIk7P4AhVKAp0JHYiVDEgQ6AF6BAgGEAI#v=onepage&q=%22assignan%22%20and%20felibrige&f=false
  4. 4,0 et 4,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 18
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 32
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 123
  7. https://dicotopo.cths.fr/places/P54689351