Faugièiras (Erau)

Faugièiras; Faugères
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista generala de Faugièiras.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 33′ 59″ N, 3° 11′ 24″ E
Superfícia	26,06 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 544 m; 260 m; 170 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 341	Besièrs;
Canton; 3403	Càsols de Besièrs (Bedarius abans 2015);
Intercom; 243400512	Comunautat de comunas Los Abans Monts;
Cònsol	Philippe Bouche ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	530 ab. Evolucion de la populacion; 539 ab.
Densitat	19,95 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	34600
Còde INSEE	34096

Pels articles omonims, vejatz Faugièiras.

Vilatge d'Occitània

Faugièiras o Falhièras, interpretat d'après lo testimoniatge d'Ernèst Negre^[1] (Faugères en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. La comuna es eponima del vin. L'escais dels faugeròls es sauta-ròcs.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Faugièiras**
Erépia	Bedarius	Pesena de las Minas
Cabrairòlas		Ròcacèls
Caussinuòjols	Laurenç

Toponimia

Las fòrmas ancianas son capellano de Felgueriis en 1139, villam Felgueriarum, capellanus de Felgueriis, capellanus Felgueriarum en 1147, ecclesias... de Felgariis en 1153, de Felgeriis en 1159-1161, ecclesiam S. Christofori de Felgeriis en 1159-1161, Saugueria [legir: Fau-] en 1164, de Felgeriis en 1178, Felguerias en 1184 (e 1185 : identificacion malsegura), castrum de Felgariis en 1195, Salemon de Falgueriis en 1210, de Felgueriis en 1216, de Falgariis en 1233, de Falguariis en 1323, de Falgariis en 1344, de Falgueriis en 1351, le seigneur de Fausiere en 1529, Faugieres en 1571, Faugeyres en 1590, le seigneur de Faugieres en 1591, Falquiere en 1613, Falguiere en 1622, Faugieres o Falguieres en 1740-1760, Faugeres en 1643 e en 1770-72 (mapa de Cassini)^[2].

Segon Frank R. Hamlin, d'autres toponimes de la region marcan la preséncia d'aquela planta nociva a l'agricultura. Lo n° 159 de l'Atlas Lingüistic del Lengadòc Oriental, dins l'oèst del departament, dona falguièra, faugièra, del latin *filicaria^[2].

Segon Ernèst Negre dins Toponymie générale de la France, lo sens es « falguièras al sens collectiu, falguieràs, luòc cobèrt de feuses » ^[1]. Las primièiras atestacions son de latinizacions, doncas de traduccions, que permeton pas de conéisser exactament la fòrma occitana medievala e las francizacions modèrnas semblan de fòrmas mixtas entre las fòrmas occitanas possiblas e lo tipe francés fougère/fougiere, amb una dominanta francesa pr'aquò. Negre evòca lo tipe general Falguièras (coma i a un tipe general castèl per castèth, chastèu, etc), que se cal plan gardar d'interpretar coma la fòrma grafica de [fa'lɣɛjrɔs], fòrma que se pòt temptar d'inferir de la grafia d'Ernèst Negre (Negre o nòta «fal’è:ros» dins sa notacion fonetica personala). Òr, lo nom occitan es escrit Faugièiras a las dintradas del vilatge.

NB. Alibèrt escriu en caractèrs grasses, doncas a egalitat, falguièra ~ faugièra ~ falhièra, sense téner compte de las variantas en -ièira, probablament generalas dins la region de Besièrs, qu'accèpta çaquelà dins la grafia e que son doncas sosentendudas ^[3].

La fòrma grafica e fonetica del toponime Fauguièiras es vertadièrament extraordinària, mas es coërenta amb la fòrma locala de l'apellatiu (lo nom de la planta). L'Atlas Lingüistic del Lengadòc oriental fornís las fòrmas seguentas per la planta :

punt d'enquista 34 02, Frangolha (comuna de La Torre d'Òrb) : [faw'tʃejrɔ] (grafia fonetica adaptada de la de l'atlas);
34 10, Sòrbs : [fu'ʒejrɔ].

Aquela aira pichona es al sud d'una autra aira pichona en Avairon e Gard, la de ['felze] e ['fewze]. Tornem dire que felze, feuse es lo resultat de la fòrma primitiva del nom de la planta, filix, filicis. Falguièra e sos derivats venon de *filicaria, inatestat e probablament tardiu, « luòc ont i a de felzes, falgar, feusièira ». Pauc a pauc aquel mot prenguèt gaireben pertot lo nom de la planta e eliminèt los productes de filix, filicis. Constatam doncas la contiguïtat de doás airas minoritàrias, çò que non pòt èsser degut a l'azard. La sola causa solida e coërenta es que dins l'aira meridionala, las fòrmas francizadas remplacèron l'ancian mot felze, çò qu'es pas una explicacion d'aquel fach estranh. Un toponime es pas un apellatiu e lo nom del vilatge auriá pogut gardar sa fòrma tradicionala, coërenta ambe las fòrmas medievalas, que manifèstan clarament que lo nom del vilatge èra Falguièira o un derivat, doncas un producte de *filicaria, comprés probablament a las epòcas mai ancianas coma lo luòc ont i a de felzes. Mas, quand lo nom de la planta cambièt, influencièt la fòrma del nom del vilatge.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2014	2026	Philippe Bouche	UMP, LR	quadre
2006 ?	2014	Martine Brun
2005	2008 ?	Claude Andreu
2003	2005	Xavier Wiedemann
març de 2001	2003	Michel Sardinoux
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la reforma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Bedarius; es ara del canton de Càsols de Besièrs.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 520, totala: 528

644

610

701

835

846

822

801

799

821

826

906

912

895

1 300

819

754

757

759

807

778

706

681

643

609

555

467

468

438

380

359

366

360

438

445

467

501
513

2009

2010

535
547

551
564

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 530 abitants e la densitat èra de 20,34 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ ^1,0 et ^1,1 Ernèst Negre: Toponymie générale de la France, Volum 2, la prononciacion modèrna es [fa'lè:ros]
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 154
↑ Louis Alibèrt, Dictionnaire Occitan-Français d'après les parlers languedociens, Institut d'Études Occitanes, Toulouse, 1966, p. 390, a falgar

Portal de Lengadòc

[negre-1] 1,0 et ^1,1 Ernèst Negre: Toponymie générale de la France, Volum 2, la prononciacion modèrna es [fa'lè:ros]

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 154

[3] Louis Alibèrt, Dictionnaire Occitan-Français d'après les parlers languedociens, Institut d'Études Occitanes, Toulouse, 1966, p. 390, a falgar

[1]

[2]

[3]