Ernèst Negre
Biografia | |
---|---|
Naissença | 11 d'octobre de 1907 Sent Julian e Gaulena |
Mòrt | 15 d'abril de 2000 (92 ans) Tolosa |
President Collègi d'Occitània | |
1972 – 1989 ← Josèp Salvat – Jòrdi Passerat → | |
Donadas personalas | |
Nacionalitat | Francesa |
Activitat | |
Camp de trabalh | Literatura occitana |
Profession | canonge, lingüista, escrivan, professor de las universitats, romanista e occitanista |
Trabalha per | Institut Catolic de Tolosa |
Prèmis | |
|
Ernèst Angèli Serafin Negre (Gaulena, 11 d'octobre de 1907-Tolosa, 15 d'abril de 2000) foguèt un capelan, professor universitari, lingüista, escrivan e toponimista occitan, especialista de las lengas de França, particularament de l'occitan.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Ernèst Negre nasquèt en 1907 dins una familha pagesa de Gaulena, al País Albigés. Obtenguèt la licéncia en letras en 1927. Lo sieu engatjament dins la vida eclesiastica (Grand Seminari de Tolosa) culminèt en 1933 quand foguèt ordonat prèstre. Foguèt puèi professor a Sant Estève de Valença d'Albigés (de 1933 a 1941), a Sant Somplesi (de 1941 a 1952) e a Valença (de 1952 a 1958) abans de presentar sa tèsi sus la toponimia del canton de Rabastens en 1959 e venir professor de filologia francesa e occitana a l'Institut Catolic de Tolosa. Foguèt un cercaire menimós e prolific. Foguèt en 1970 lo divulgador de l'òbra d'Augièr Galhard que traduguèt en francés e publiquèt (amb una traduccion) l'òbra de l'escrivan de Galhac, Matèu Bloin en 1976. Faguèt publicar lo libre de Gustau Farenc sus la flòra occitana de Tarn en 1973. En 1981 obtenguèt lo Prèmi Albèrt Dauzat. Foguèt un dels primièrs cercaires e collaboradors per l'Atlas Linguistique du Languedoc Occidental que ne menèt 23 enquèstas dins los departaments de Tarn, Avairon e Tarn e Garona. Escriguèt qualques pèças literàrias que la pus coneguda es Contes de Gaulena. Se publiquèt en 1984 un recuèlh dels articles del canonge. A sa mòrt, leguèt la siá bibliotèca e los sieus escriches al Collègi d'Occitània que n'èra estat president aprèp Josèp Salvat.
Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]Literatura occitana:
- Lo sicrèt del valat dins Gai Saber, 1991, pp.379-384.
- Contes de Gaulena, 1992.
- La tuèissa de Folèta dins Gai saber, 1996, pp.174-177.
Toponimia (en francés):
- Les noms de lieux du Tarn, 1954.
- Toponymie du canton de Rabastens, 1959.
- Les noms de lieux en France, 1963.
- Toponymie générale de la France, 1990-1991
Dialectologia (en francés):
- Rectification concernant l'Atlas linguistique de France : "Valdériès" dins Revue des Langues Romanes, 1956.
- Une aire de rhotacisme en Rouergue et en Albigeois dins Actes du XIe Congrès International de linguistique et philologie romaines, 1965.
Divèrs:
- Œuvres Complètes (Augièr Galhard), 1970.
- Étude de linguistique romane et toponymie, 1984.