Lo Mas de la Glèisa

Lo Mas de la Glèisa; Saint-Étienne-d’Albagnan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo Mas de la Glèisa, dins la val de Jaur.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 31′ 58″ N, 2° 51′ 25″ E
Superfícia	22,7 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 102 m; 230 m; 207 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 341	Besièrs;
Canton; 3426	Sant Ponç de Tomièiras (Olargues abans 2015);
Intercom; 243400629	CC del Menerbés al Carós;
Cònsol	Franck Lignon ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	305 ab. Evolucion de la populacion; 312 ab.
Densitat	14,32 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	34390
Còde INSEE	34250

Vilatge d'Occitània

Lo Mas de la Glèisa (Saint-Étienne-d’Albagnan en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

La comuna es situada dins la val de Jaur.

Masatges

Besís (Vesins?)
Bonafont
Calho lo bas
Calho lo naut
Calasorda
Campèls
Canariá (la)
Daussa (la)
Fumada (la)
Erbossa (l’)
Òrta (l’)
Mas del Rieu (lo)
Molin (lo)
Molina (la)
Saüc (lo)
Sant Estève
Salsa (la)
Vacariá (la)
Valaussa
Cassanhòla

Toponimia

La prononciacion es [lu mas de la 'glèjzo]. Las fòrmas ancianas son : ecclesias S. Stephani et S. Amantii de Albania en 940, ecclesiam S. Stephani et ecclesiam S. Amantii de Albania en 1102, Albagnan en 1644, [eglise] de Mas-de-l'eglise, du Mas de l'Eglise en 1740-60, lou mas de la Gleize, sense data [sègle XVIII ?] St-Etienne-d'Albaignan en 1760, Mas de l'Eglise en 1773-74 (mapa de Cassini)^[1].

La fòrma occitana del nom es sense rapòrt amb la fòrma oficiala Saint-Étienne-d’Albagnan. Designa simplament lo masatge qu'aviá la glèisa (Sant Estève) que servissiá als autres. Albanhan o puslèu Aubanhan en besierenc modèrne (se lo nom existissá encara), èra format d'un nom latin d'òme Albanius e del sufixe -anum ^[2]. Segon Hamlin, Aubanhan ven del gentilici latin Albanius, sense sufixe, mas qui s'acordava al femenin amb villa e terra [las fòrmas Albania]; lo sufixe -an foguèt ajustat entre 1102 e 1644, per analogia amb d'autras noms en -an [probablament la finala [-o] dels noms besierencs tradicionals passèt simplament a la tonica]. *Aubanhan èra una proprietat galloromana^[1].

Sant Estève es considerat coma lo primièr martir de la Glèisa ^[3]^,^[4].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
2014	2026	Franck Lignon
1981	2014	Francis Affre
	1981
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Olargues; es ara del canton de Sant Ponç de Tomièiras.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 325, totala: 329

506

516

563

611

636

665

660

693

699

700

656

635

636

853

841

890

760

767

727

713

677

602

585

552

519

451

443

364

319

256

218

253

271

292

295

291
297

2009

2010

291
297

301
306

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 305 abitants e la densitat èra de 13,44 ab/km².

Luòcs e monuments

Capèla de Nòstra Dòna de Tredòs (sègle XVIIen–XVIIIen).

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 352
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 33, a Aubagne
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 596
↑ http://nominis.cef.fr/contenus/saint/315/Saint-%C9tienne.html

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 352

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 33, a Aubagne

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 596

[4] ttp://nominis.cef.fr/contenus/saint/315/Saint-%C9tienne.html

[1]

[2]

[3]

[4]