Vejatz lo contengut

Galargues

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Galargues
Galargues
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Nòstra Dòna de l'Assompcion.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 46′ 17″ N, 4° 01′ 19″ E
Superfícia 11,43 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
257 m
45 m
29 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
343
Montpelhièr
Canton
3407
Lunèl (Càstias abans 2015)
Intercom
243400637
CC dau País de Lunèl
Cònsol Denis Devriendt
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
734 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

760 ab.
Densitat 58,09 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Galargois
(en francés)
Còde postal 34160
Còde INSEE 34110

Galargues (Galargues en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es [ga'largés] (segon Negre). Las fòrmas ancianas son : Galazanicis en 1392, Galargues le Petit en 1526, Beate Marie de Galanicis en 1550, Gaillarg en 1622, Gallargue en 1626, Gallarguas en 1648, le petit Gallargues en 1663, le petit Galargues en 1740-60, Gallargues en 1740-60, Galargues le Petit en 1770-71 (mapa de Cassini)[1].

Segon Dauzat, Galargues ven del nom galloroman d'òme Galatius, « lo Galata », amb lo sufixe -anicum[2]; segon Hamlin, l'adjectiu servís a destriar la comuna de la de Galargues (Gard), a 13 km au sud-èst. Galargues ven dau nom etnic o escais latin Gallus, amb lo sufixe -anicis. Galargues èra una proprietat galloromana[1]. Per de rasons foneticas, lo sufixe -anicis emplegat sistematicament per Hamlin permet pas de menar a -argues (c- davant i > z); cal remplaçar per lo sufixe -anicos segon Joan Pèire Chambon[3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Denis Devriendt sense director de trabalhs dins lo BTP
2008 2014 Jean-Marie Hurtemel    
març de 1971 2008 Pierre Pubellier    
  1971      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 664, totala: 684

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
397 405 416

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 455 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 408 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
265
279
253
342
404
519
608
618
629
641
2009 2010
629
641
651
664
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 734 abitants e la densitat èra de 64,22 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 174
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 308
  3. https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 251