Galargues

Galargues; Galargues
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa de Nòstra Dòna de l'Assompcion.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 46′ 17″ N, 4° 01′ 19″ E
Superfícia	11,43 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 257 m; 45 m; 29 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 343	Montpelhièr;
Canton; 3407	Lunèl (Càstias abans 2015);
Intercom; 243400637	CC dau País de Lunèl;
Cònsol	Denis Devriendt ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	734 ab. Evolucion de la populacion; 760 ab.
Densitat	58,09 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Galargois ; (en francés)
Còde postal	34160
Còde INSEE	34110

Vilatge d'Occitània

Galargues (Galargues en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

La prononciacion es [ga'largés] (segon Negre). Las fòrmas ancianas son : Galazanicis en 1392, Galargues le Petit en 1526, Beate Marie de Galanicis en 1550, Gaillarg en 1622, Gallargue en 1626, Gallarguas en 1648, le petit Gallargues en 1663, le petit Galargues en 1740-60, Gallargues en 1740-60, Galargues le Petit en 1770-71 (mapa de Cassini)^[1].

Segon Dauzat, Galargues ven del nom galloroman d'òme Galatius, « lo Galata », amb lo sufixe -anicum^[2]; segon Hamlin, l'adjectiu servís a destriar la comuna de la de Galargues (Gard), a 13 km au sud-èst. Galargues ven dau nom etnic o escais latin Gallus, amb lo sufixe -anicis. Galargues èra una proprietat galloromana^[1]. Per de rasons foneticas, lo sufixe -anicis emplegat sistematicament per Hamlin permet pas de menar a -argues (c- davant i > z); cal remplaçar per lo sufixe -anicos segon Joan Pèire Chambon^[3].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2014	2026	Denis Devriendt	sense	director de trabalhs dins lo BTP
2008	2014	Jean-Marie Hurtemel
març de 1971	2008	Pierre Pubellier
	1971
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 664, totala: 684

397

405

416

-

455

-

-

408

-

265

279

253

342

404

519

608

618

629
641

2009

2010

629
641

651
664

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 734 abitants e la densitat èra de 64,22 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 174
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 308
↑ https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 251

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 174

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 308

[3] ttps://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 251

[1]

[2]

[3]