Pichòt Talamus

Lo Pichòt Talamus o en latin Thalamus parvus es una cronica de la vila de Montpelhièr escrita en occitan ancian (e mai tard en francés mejan) entre 1088 a 1426. La cronica foguèt probablament escrita pels oficials de la vila que volián servar un enregistrament de l'istòria locala per tal de los ajudar dins l'administracion.

[La cronica municipala de Montpelhier s’arrèsta a 1426. Aquel arrèst correspond a l’integracion dau país de Montpelhier dins lo reiaume de França que fasiá partida legitimament del comtat de Barcelona-reiaume d’Aragon, e aquí i perdèt tota sa personalitat collectiva jos l’imperialisme francés e l’aparelh de gestion dich centralizat (seriá pus just de dire burocratic) que o menarà a son apogea Napoleone Buonaparte. Se faguèt aprep de tractacions per lo sol profièch de la cotriada de borgeses, dins son egoïsme de classa, que trapèron aquí lo biais d’alargar son mercat; per de dire de vendre sa besonha, lo pòble i perdèt sa lenga, sa cultura, son initiativa collectiva...] passatge non neutre

Manuscrits

La cronica subrevisquèt en cinc manuscrits. Los annals de Montpelhièr H119, que se trapan ara entre las fonts ancianas de la Bibliotèca de la Facultat de Medecina de Montpelhièr, cobrís lo periòde entièr 816–1364. Lo manuscrit perdut dich Joubert, ancianament a la Bibliotèca Reiala a París, conteniá solament los annals de 1088–1264. Lo Talamus dels archius del rei es ara tanben perdut, demòran pas que Lo grand Talamus de Montpelhièr e Lo Pichòt Talamus de Montpelhièr, que son servats dins los archius municipals de Montpelhièr e cobrisson los ans 814–1604. Totes los manuscrits derivan d'una font unica pels ans qu'an en comun.

Edicions

• Thalamus parvus: le petit thalamus de Montpellier, publicat pel primièr còp d'après los manuscrits originals. Ferdinand Pégat, Eugène Thomas, et al., edd. Société archéologique de Montpellier. Jean Martel Aîné, 1836/40.

Ligams extèrns

• edicion en linha del Pichòt Talamus
• A Internet Archive
• A GoogleBooks