Sant Geli dau Fesc

Vila d'Occitània

Sant Geli dau Fesc
Saint-Gély-du-Fesc

Lo centre de Sant Geli dau Fesc.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 41′ 35″ N, 3° 48′ 24″ E

Superfícia

16,51 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

264 m
120 m
71 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Lodeva (Montpelhièr abans 2017)

Canton
3418

Burèu centralizator dau canton de Sant Geli dau Fesc (Las Matèlas abans 2015)

Intercom
200022986

CC Grand Puòg de Sant Lop

Cònsol

Michèle Lernout
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

9 996 ab.

Evolucion de la populacion

10 256 ab.

Densitat

570,75 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

34980

Còde INSEE

34255

Sant Geli dau Fesc (Saint-Gély-du-Fesc en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : S. Guidium... in valle Flaviana en 954-982, in Fisco en 1114, villa S. Egidii de Valle Flaviana en 1158, de Fisco en 1158-1178, lo mas de Saingil, au sègle XII (identificacion mausegura), de S. Egidio de Fisco, sense data [al sègle XII ?], parrochia S. Egidii de Fisco en 1204-1230, apud S. Egidium en 1222, de S. Egidio, de S. Egidio de Fisco en 1245, S. Egidii de Fisco en 1247, S. Egidii al Fesc en 1257, parrochie S. Gilii de Fisco en 1293, in Fisco en 1302, prior S. Egidii de Fisco en 1331, 1392, S. Egidii del Feysc en 1520, S. Egidii de Fisco en 1529, 1550, S. Aegidii de Fisco en 1536, St-Gelly en 1621, S. Viles [legir : Gilles] e Gilly en 1622, St Gelly en 1648, St Giles du Fesc en 1668-69, St Gilles du Fesc, St Gely du Fesc en 1740-60, St Gely du Fesq en 1770-71 (mapa de Cassini), St Gelly en 1771^[1].

Segon Dauzat, Sent Geli vendriá dau nom grèc de Ægidius, ermita provençau dau sègle VII^[2]; segon Hamlin, l'evolucion Ægidius > Geli a supausat l'aferèsi de la vocala iniciala e una dissimilacion -[dž]-[dž]- > -[dž]-[l]-. Per Fesc, lo sens ordinari dau resultat dau latin fiscum es de « proprietat dau rei, de la Glèisa », mas aicí lo sens regionau sembla d'èsser « pòste de conta-ròtle, peatge », normalament sus los grands camins o abans d'arribar aus luòcs mai importants^[1].

Segon Jean-Pierre Chambon dins sas Notes étymologiques et philologiques i a pas cap de rason de supausar que dins Eraur lo latin FISCU e derivats auriá pas agut lo sens qu'an pertot endacòm mai per designar de bens que relèvan del domeni public (civil o eclesiastic), mas una valor particulara («pòst de contraròtle, peatge») que non sembla pas jamai èsser estat observada dins los tèxtes. Non pareis pas tampauc just de parlar d'un «ancian occitan fesc» : cap de lenga romanica, e l'occitan pas mai que las autres, a pas conservat un continuador popular de FISCU (cf. REW 3326 ; FEW 3, 580-1). Tots los derivats toponimics de FISCU son donc a reportar a l'epòca preliterària. Dins la toponimia d'Erau, los noms de luòcs que remontan a FISCU o derivat en -ITIU — los que son coneguts unicament per las mencions latinas, indecidables, meses a despart — son ça que là precedits de l'article, çò que daissa entendre que se tracta de formacions qu'apartenon a l'epòca carolingiana (posterioras a l'entorn de l'an 700). D'autra part, una concentracion plan remarcabla d'aquels derivats toponimics de FISCU se daissa observar dins los entorns immediats de Montpelhièr: (lo) Fesquet (Clapièrs) ; lo Fesquet/Mas Fesquet (Montpelhièr) ; Pont de Fescau (Montpelhièr-Juvinhac) - cal recordar que Juvinhac es descrit coma un fisc en 799 ; Fescau (Montferrièr de Les). Endacòm mai, se nòta que Gabriac (Mas de Londras), benlèu descrit coma un fisc al sègle X o XI, se tròba pas qu'a mens de 2 km del Fesc (meteissa comuna). Endacòm mai encara, lo Fesc, a Montanhac (ont Sant Martin es descrit coma fisc, fiscum Sancti Martini en 1070 (Soutou, 1985), se pòt restacar topograficament al fisc carolingian de Miliacus (Sant Pargòri, Campanhan). A Alinhan del Vent e Rojan, lo Fesc designa de luòcs distants de mens de 2 km (lGN 1:25 000, 2644 O). Se nòta enfin que lo Fesquet (Casilhac) es tot prèp del centre de la vigariá carolingiana d'Agonès (Chambon, 1999).

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista daus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2014	2026	Michèle Lernout	UMP, LR	ensenhaira
junh de 1995	2014	Georges Vincent	UMP	mètge, conselhièr general (1998-2011)
març de 1983	1995	Maurice Bousquet		cirurgian
	1983
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 9423, totala: 9649

386

448

450

-

566

-

-

609

-

528

907

2 055

3 714

5 936

7 625

8 246

8 337

8 495
8 769

2009

2010

8 658
8 939

8 821
9 107

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 9996 abitants e la densitat èra de 605,45 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Georges Brassens

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 354 e 158
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 599

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 354 e 158

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 599

[1]

[2]