Sijan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Flag of Occitania (with star).svg Vila d'Occitània Blason Languedoc.svg

Sijan
Sigean

Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
SigeanGiraf.JPG
Resèrva africana de Sijan.
Blason ville fr Sigean (Aude).svg
Armas
Geografia fisica
Occitania map (1).png
geolocalizacion
Coordenadas 43° 01′ 45″ N, 2° 58′ 42″ E
Superfícia 35,35 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
126 m
10 m
0 m
Geografia politica
País Lengadòc Armas de Lengadòc
Parçan Corbièras Armas de Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
113
Narbona
Canton
1117
canton de las Corbièras Mediterranèa (burèu centralizator), ancianament de Sijan (caplòc)
Intercom
241100593
Lo Grand Narbona
Cònsol Michel Jammes
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
5 531 ab.
Evolucion de la populacion

5 627 ab.
Densitat 153,72 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Sigeanais, Sigeanaises (en francés)
Còde postal 11130
Còde INSEE 11379

Sijan (Sigean en francés) es una comuna occitana de Lengadòc en Corbièras situada dins lo dapartament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia[modificar | modificar la font]

Vila del golf del Leon en Mediterranèa situada sus la riba de l'Estanh de Bajas dins las Corbièras maritimas sul Canal de la Robina

Perimètre del territòri[modificar | modificar la font]

Toponimia[modificar | modificar la font]

Lo nom es atestat Seianum, en 832 [1]. Sijan vendriá del nom latin d'òme Seius [2],[3]. Segon María José Peña, lo nom de l'establiment de comèrci Σαιγάνθη (Saigánthe), inscrit sus una tauleta de plomb del sègle V descobèrta à Empúries, seriá la transcripcion en grèc ionenc del nom ibèr del siti de Puèg Maó. Aquel nom auriá evolucionat après e donat lo nom de Sijan [4].

Istòria[modificar | modificar la font]

  • Lo site de Sijan coneguèt una ocupacion umana dempuèi l'Antiquitat: sul territòri de la comuna se situèt l'oppidum de Puèg Maó que foguèt destruit al sègle III ap. J-C.
  • Entre 1790 e 1794, Le Lac foguèt annexat a Sijan; en 1844, La Novèla, qu'èra dins Sijan, venguèt una comuna independenta [5].

Administracion[modificar | modificar la font]

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2014 2020 Michel Jammes divèrs dreta  
setembre 2013 2014 Jean-Pierre Cires divèrs esquèrra  
mars 2008 agost 2013 Roger Combes divèrs esquèrra  
mars 2001 2008 Claude Poncet divèrs esquèrra  
març 1983 2001 Jacques Mourrut PCF  
  1983      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sijan (caplòc); lo canton es vengut canton de las Corbièras Mediterranèa, sense cambiar de composicion e Sijan n'es lo burèu centralizator.

Demografia[modificar | modificar la font]


 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 5434, totala: 5561
Picto infobox character.png

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 822 1 822 1 912 2 171 3 296 3 423 3 703 3 213 3 297

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
3 337 3 348 3 496 3 478 3 912 4 229 3 833 3 485 3 384

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 357 3 107 2 988 3 050 3 153 3 085 3 071 2 183 2 346

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
2 555
3 033
3 027
3 058
3 373
4 049
4 920
5 047
5 163
5 284
2009 2010
5 323
5 451
5 377
5 511
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments[modificar | modificar la font]

Resèrva africana de Sijan
  • La Resèrva Africana de Sijan es un pargue animalièr seminatural; l'espaci ofèrt es pro grand per que los animals demòren salvatges e viscan amb lor seus compòrtaments naturals.

Personatges ligats a la vila[modificar | modificar la font]

Nòtas e referéncias[modificar | modificar la font]

  1. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 129
  4. María José Pena, Quelques réflexions sur les plombs inscrits d’Emporion et de Pech Maho. Pech Maho était-il un comptoir du sel ?, Revue des études anciennes, tome 116, n° 1, 2014, pp. 3-21. legir en linha http://paratge.wordpress.com/2015/01/09/pech-maho
  5. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=36337