Salas d'Aude

Vila d'Occitània

Salas d'Aude
Salles-d'Aude

La comuna.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 14′ 21″ N, 3° 07′ 14″ E

Superfícia

18,15 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

87 m
30 m
2 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Narbona

Las Planas Bassas d'Aude (Corçan abans 2015)

Intercom
241100593

Lo Grand Narbona

Cònsol

Jean-Luc Rivel
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

3 254 ab.

Evolucion de la populacion

3 330 ab.

Densitat

170,69 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Sallois (en francés)

Còde postal

11110

Còde INSEE

11370

Salas d'Aude (Salles-d'Aude en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Salas d'Aude se tròba dins un país de plana, pas tròp luènh pr'aquò del Massís de la Clapa, una sèrra calcària de 15.000 ectaras que s'espandís sus una porcion del litoral que va dempuèi Grussan a Fluris. La localitat se situa prèp de grands centres urbans, es a 14 km al nòrd-èst de Narbona e a 19 km al sud-oèst de Besièrs.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Salas d'Aude**
	Niça d'Ausseruna (Erau)	Lespinhan (Erau) qüadripunt
Corçan
Vinaçan		Fluris

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Salae en 966, Castrum de Salis en 1322, Salas en 1402, Al loc de Sallas..., Salhas en 1537, Salles en 1781. La prononciacion occitana es Sàlos (grafia de l'abat Sabarthès) ^[1], donc ['salɔs] .
Lo nom de Sala(s) ven del mot germanic e mai que mai francic saal (alemand Saal), « cambra , al sens de sala de recepcion d'un castèl », puèi « castèl » « residéncia senhorala fortificada » ^[2]^,^[3]. Segon Negre, Salas es lo plural de l'occitan sala, « residéncia senhorala »^[4]. Lo determinant, que sembla oficial dempuèi 1801 ^[5], es lo nom del flume que passa al nòrd del vilatge.

Celeyran

Celeyran es un castèl, una capèla, anciana vicariá perpetuala de la diocèsi de Narbona, del vocable de Sant Marcèl, una anciana comandariá de l'Òrde de Malta, unida a la de Narbona. Las fòrmas ancianas son : Cerillanum en 1142, Celeyranum en 1170, Villa de Celeiranum en 1204, Castrum de Serairano en 1271, Cereyranum en 1322, Cerayran..., Serayran en 1322, Serayranum en 1346, Saint Marcel de Céreyran entre 1404 e 1639, Sérayran al sègle XIV, Sérézan en 1503, Sérayra..., Séreyra en 1537, Cérayran en 1639, Céreira al sègle XVIII, Céreyra al sègle XVIII, Célayran en 1579, Cezayran, Ceseyran entre 1223 e 1680, Saint Jean de Céleiran, commanderie en 1781 ^[6].
S'agís d'un nom de persona ambe'l sufixe -anum, una anciana villa antica probablament. L'explicacion del nom es malaisida, principalament per doás rasons : la fòrma de 1142 es en contradiccion ambe las autras, mes es sola; sembla logic de pensar que las fòrmas en Sel- o Cel- son de dissimilacions d'un Ser- o d'un Cer- anterior, mes son puslèu las pus ancianas. Benlèu un cognomen Sĕrārĭus (?) o Tesserarius, ambe aferèsi abans las fòrmas istoricas; tota afirmacion es especulativa. Las fòrmas en Cel- serián puslèu degudas a una atraccion de cèl...

Istòria

Lo vilatge existissiá ja al sègle X que son nom apareis dins un document de 966 jos la forma latinizanta Salae.

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2001	(2026)	Jean-Luc Rivel	PS	cargat de mission
març de 1989	2001	Alain Caraguel	PS	retirat
29 de junh de 1979	1989	Pierre Marty	PS	ensenhaire
27 d'agost de 1944	29 de junh de 1979	Germain Canal	SFIO puèi PS	viticultor, conselhièr general (1961-1979)
	1944
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Corçan; es ara del canton de las Planas bassas d'Aude (Corçan, burèu centralizator).

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3098, totala: 3159

712

690

626

797

850

980

924

1 012

1 004

1 022

1 134

1 163

1 274

1 398

1 779

1 959

1 762

1 790

1 705

1 422

1 606

1 642

1 622

1 538

1 211

1 231

1 258

1 382

1 395

1 510

1 710

1 902

2 342

2 486

2 630
2 684

2009

2010

2 774
2 832

2 833
2 891

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 3254 abitants e la densitat èra de 179,28 ab/km².

Lòcs e monuments

L'ostal de la comuna amb son relòtge particular qu'indica 24 oras, fach en 1912 per un relotgièr de Jura, Cretin-l'Ange.
Lo Castèl del Puèg de Celeiran.
L'Oppidum de la Molinassa (Nom supausat).

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Salas sul site de l'Insee

Nòtas

↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 425, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f517.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 580, a Saales
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 301
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1496, par. 27 134
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=35150
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 85, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f177.item.texteImage

Portal de Lengadòc

[1] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 425, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f517.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 580, a Saales

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 301

[4] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1496, par. 27 134

[5] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=35150

[6] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 85, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f177.item.texteImage

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]