Fluris

Fluris; Fleury; Fleury-d'Aude
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa Sant Martin.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 13′ 50″ N, 3° 08′ 07″ E
Superfícia	51,27 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 163 m; 30 m; 0 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Narbonés;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 113	Narbona;
Canton; 1106	Las Planas Bassas d'Aude (Corçan abans 2015);
Intercom; 241100593	Lo Grand Narbona;
Cònsol	André-Luc Montagnier ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	3 801 ab. Evolucion de la populacion; 3 864 ab.
Densitat	74,37 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Perinhanés
Còde postal	11560
Còde INSEE	11145

Vila d'Occitània

Fluris o mai autenticament Perinhan (Fleury en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

La comuna compren tres aglomeracions : lo vilatge de Fluris, l'estacion balneària de Sant Pèire de Mar, vesina de Narbona-Plaja, e un pichon pòrt de pesca, Las Cabanas de Fluris.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Fluris**
Nissa d'Ausseruna (Erau) per un qüadripunt	Lespinhan (Erau)	Vèndres (Erau)
Salas d'Aude, Vinaçan
Narbona		Mar Mediterranèa

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Perignanum en 1080, Perinianum en 1212, Pelignanum en 1257, Castrum de Periniano en 1271, Pevinhanum = Perinhanum en 1303, Perinhanum en 1306, Pesyhan, Pesyhia en 1476, Perignan, Perinhan, Perynhan en 1537. En març de 1736, la tèrra de Perinhan siaguèt erigida en ducat-pariá sul cap de Jean-Hercule de Rosset de Fleury. En 1807, lo nom èra Pérignan, mas en 1814, lo nom de Fleury siaguèt restablit ^[1].
Perinhan ven d'un nom latin d'òme Perennius, amb lo sufixe -anum. Lo nom cambièt quand Perinhan foguèt erigit en ducat-pariá al benefici de Jean Hercule de Rosset de Rocozels, duc de Fleury ^[2]. Fluris èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Perennius. Pendent la Revolucion, lo nom ancian Perignan, Pérignan (nom francés) eliminèt lo nom aristocratic, mas en 1814, Fleury venguèt lo nom oficial tornamai ^[3], urosament occitanizat dins l'usatge.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
junh de 2020	(2026)	André-Luc Montagnier	sense	cap d'entrepresa
març de 2008	2020	Guy Sié	divèrs dreta	retirat de l'ensenhament
març de 2001	2008	Alain Sablairol	PS	menaire SNCF
octobre de 1993	2001	Raoul Ortola
	1993
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Corçan; es ara del canton de las Planas Bassas d'Aude (Corçan, burèu centralizator).

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3813, totala: 3867

923

1 000

1 143

1 194

1 305

1 275

1 297

1 464

1 407

1 517

1 675

1 630

1 741

2 118

2 162

2 220

2 235

2 250

2 168

2 011

2 120

2 146

2 122

2 056

1 770

1 965

2 014

2 030

1 877

2 027

2 264

2 547

3 071

3 146

3 162
3 192

2009

2010

3 197
3 228

3 405
3 454

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 3801 abitants e la densitat èra de 74,14 ab/km².

Lòcs e monuments

Gorg de l'Uèlh Dotz

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Fluris sul site de l'Insee

Nòtas

↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 141, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f233.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 292
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=26475

Portal de Lengadòc

[1] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 141, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f233.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 292

[3] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=26475

[1]

[2]

[3]