Puèg Aric e Le Pin

Puèg-Aric e Le Pin; Pécharic-et-le-Py
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Dintrada de Puèg-Aric.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 11′ 15″ N, 1° 50′ 11″ E
Superfícia	5,77 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 346 m; 330 m; 260 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 111	Carcassona;
Canton; 1101	De la Puèja al Rasés (Bèlpuèg abans 2015);
Intercom; 200035707	CC Puèja-Lauragués-Malapera;
Cònsol	Floréal Soler ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	27 ab. Evolucion de la populacion; 29 ab.
Densitat	5,37 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Pécharicois (en francés)
Còde postal	11420
Còde INSEE	11277

Vilatge d'Occitània

Puèg-Aric e Le Pin o Puègaric e Le Pin^[1]^,^[2] (Pécharic-et-le-Py en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Puèg-Aric

Las fòrmas ancianas son : Pécheri en 1588, Péchairic en 1694, Pechserii en 1704, Puicharie en 1781 ^[3].
Segon Dauzat e Rostaing, Puèg-Aric vendriá de puèg e del nom germanic d'òme Haric, Heric ^[4]; s'agís de Haric, segon los Feniés ^[5]. Certanas fòrmas ancianas son estranhas.

Le Pin

Las fòrmas ancianas son : In decimario Sancti Antonini de Pinu en 1351, Ecclesia de Pinu en 1318, Le Py, membre de la commanderie de Pexiora en 1793 ^[6]. Le nom es sense mistèri.

Istòria

Puèg-Aric es una anciana comunautat e sucursala (parròquia annèxa) de la diocèsi de Mirapeis. La glèisa èra dedicada a Sant Pau, ara a la Santa Verge ^[3] [sembla pas que i aja de glèisa a Puèg-Aric].
Le Pin es una anciana comandariá de l'Òrde de Malta. La capèla èra un còp èra dedicada a Sant Antòni, ermita, n'es ara a Sant Pau ^[6]. Entre 1790 e 1794, Le Pin foguèt incorporat a la comuna ^[7].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	(2026)	Floréal Soler
decembre de 2007	2008	Solange Tisseyre		primièra adjunta
març de 2001	2007	Olivier Ruel	divèrs esquèrra
julhet de 1997	2001	Joachim « Jacky » Coll	divèrs esquèrra
	1997	Bernard Marchand	divèrs dreita
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 31, totala: 31

313

214

204

-

147

-

-

120

-

56

32

23

21

30

31

26

29

29
29

2009

2010

30
30

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 27 abitants e la densitat èra de 4,68 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Puèg-Aric e Le Pin sul site de l'Insee

Nòtas

↑ IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
↑ Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2
↑ ^3,0 et ^3,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 234, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f326.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 522
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 249
↑ ^6,0 et ^6,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 334, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f426.item.texteImage
↑ http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=28205

Portal de Lengadòc

[1] IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org

[2] Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2

[aspéch-3] 3,0 et ^3,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 234, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f326.item.texteImage

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 522

[5] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 249

[savapy-6] 6,0 et ^6,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 334, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f426.item.texteImage

[7] ttp://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=28205

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]