Dulhac jos Pèirapertusa

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Dulhac jos Pèirapertusa
Duilhac-sous-Peyrepertuse
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo vilatge e'l castèl de Pèirapertusa.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 51′ 50″ N, 2° 34′ 02″ E
Superfícia 21,09 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
966 m
336 m
233 m
Geografia politica
País  Lengadòc
Contrada Corbièras Armas de Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
113
Narbona
Canton
1107
Las Corbièras (Tuishan abans 2015)
Intercom
200070365
CC Corbièras Salanca Mediterranèa
Cònsol Alex Rainero
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
145 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

148 ab.
Densitat 6,97 ab./km²
Autras informacions
Escais sauta-ròcs
Còde postal 11350
Còde INSEE 11123

Dulhac jos Pèirapertusa (Duilhac-sous-Peyrepertuse en francés, Duilhac abans 1976) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri[modificar | Modificar lo còdi]

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Oficialament, la comuna de Duilhac venguèt Duilhac-sous-Peyrepertuse en 1976 [1].

Las fòrmas ancianas son : Dulachum en 1115, Locus de Ulhaco..., Dulhaco al sègle XIII, Apud Dullacum subtus Petrampertusam en 1240, Rector de Petrapertusa e Dulhaco en 1351, Ecclesia de Dulhaco en 1360, Dulac al sègle XIV, Dulhac en 1538, Duilhac en 1781 [2].
Dulhac vendriá d'un nom d'òme latin Duilius (Dauzat), o Duillius (los Féniés), ambe'l sufixe -acum [3],[4], latinizacion del sufixe gallés -ācon. Per Delamarre, lo nom es completament celtic, nom de proprietari, Dullios, atestat, e sufixe -ācon [5]. Dulhac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'aviá per mèstre Duilius, Duillius o Dullios.

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 (2026) Alex Rainero    
març de 2001 2020 Sébastien Pla PS viticultor, conselhièr general (2011-2015), conselhièr regional (2016-2021), senator (2020-)
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Tuissan; es ara del canton de las Corbièras (canton de Fabresan abans lo 1èr de genièr 2016).

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 147, totala: 151

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
259 311 300 291 351 356 351 325 322

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
327 328 336 305 316 287 285 284 267

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
254 255 225 231 215 203 190 199 170

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
146
111
97
94
87
104
120
122
124
125
2009 2010
132
132
135
135
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 145 abitants e la densitat èra de 6,88 ab/km².

Lòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

  1. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=12280
  2. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 120, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f212.item.texteImage
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p.
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 121
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 143, 296, 346