Montjòi (Aude)

Montjòi; Montjoi
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo vilatge de Montjòi dins las gòrjas d'Orbiu.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	42° 59′ 37″ N, 2° 28′ 59″ E
Superfícia	7,18 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 875 m; 380 m; 249 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 113	Narbona (Carcassona abans 2017);
Canton; 1107	Las Corbièras (Fabresan), Motomet abans 2015;
Intercom; 200035863	CC de la Region Lesinhanenca, Corbièras e Menerbés;
Cònsol	Jessica Bosch ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	36 ab. Evolucion de la populacion; 37 ab.
Densitat	5,71 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Monjoliens (en francés)
Còde postal	11330
Còde INSEE	11250

Pels articles omonims, vejatz Montjòi.

Vilatge d'Occitània

Montjòi (Montjoi en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Castrum de Monte Joi in Termenesio en 1232, De Monte Joy en 1232, De Monte Jocundo en 1366, Montjoux en 1415, Lo loc de Monioy = Monjoy en 1464, Monjoy en 1536, Montjoy en 1595, Notre Dame de Montjoy, fondée par Charlemagne en 1639, Montjois en 1689. La prononciacion occitana es Mounjói ^[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [mun'ʒɔj].
Segon Dauzat e Rostaing, los Montjòis son formats ambe mons [montem] e l'etimologia de la segonda partida es malsegura; segon los autors, vendriá de mons gaudii, « mont del gaug » o del germanic mundgawi, « proteccion del territòri »; designa una eminéncia caracteristica long d'un camin, sovent un tumulús, o una construccion que sèrv de senhal ^[2]; segon los Feniés, aquel nom representa de pilòts de pèiras qu'ensenhan lo camin a seguir o remembran un eveniment important ^[3].
Burgan e Lafon remembran los articles d'Anne Lombard-Jourdan de la Nouvelle Revue d'Onomastique, 1990, p. 281-282 e 1993, p. 159-180. Cap a la fin del sègle X, un montjoie designava d'auturas situadas près de lòcs sents; lo nom es atestat Mons Gaudii en 997. S'aplicava mai que mai al tumulús ont Sant Danís seriá estat escapitat. La tuca èra lo punt de recampament de las tropas reialas abans un combat, en cridant « Montjoie-Saint-Denis ! ». Èra donc lo crit de guèrra dels cavalièrs franceses. L'etimologia es un compausat germanic, format de Mund, « apara ! », a l'imperatiu, e de Gau/Gawi, « país, territòri ». Seriá a l'origina una crida a un protector del territòri dels francs, çò qu'explica lo sens de crit de guèrra. Foneticament, lo passatge de *mundgawi a montjoie es regular en francés e lo nom foguèt latinizat en montem gaudii e cristianizat per lo ligam a Sant Danís. Lo toponime s'espandiguèt suls camins de pelegrinatge e prenguèt lo sens de « montet que sèrv d'observatòri », de « pilòts de pèira o d'edicul per ensenhar lo camin o gardar un remembre » e quitament de « quantitat, abondi » ^[4].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
2014	(2026)	Jessica Bosch
març de 2008	2014	Gerda Gazel
març de 2001	2008	André Vempere
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 41, totala: 41

230

209

219

-

200

-

-

142

-

58

45

34

27

28

41

43

42
44

2009

2010

42
44

42
42

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 36 abitants e la densitat èra de 5,01 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Montjòi sul site de l'Insee

Nòtas e referéncias

↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 435, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f527.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465, 467, a Mons
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 129
↑ Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 346-348

Portal de Lengadòc

[1] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 435, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f527.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465, 467, a Mons

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 129

[4] Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 346-348

[1]

[2]

[3]

[4]