Vejatz lo contengut

Las Bòrdas (Lauragués)

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Pels articles omonims, vejatz Las Bòrdas.

Vilatge d'Occitània
Las Bòrdas
Lasbordes
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Cristòfol
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 17′ 45″ N, 2° 02′ 48″ E
Superfícia 14,74 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
205 m
160 m
131 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Lauragués
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1105
Bassin Chaurien, en francés (Castèlnau d'Arri Sud abans 2015)
Intercom
200035855
CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc
Cònsol Jean-Pierre Quaglieri
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
787 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

817 ab.
Densitat 54,14 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11400
Còde INSEE 11192

Las Bòrdas (Lasbordes en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comuna situada en Lauragués sul Fresquèl, lo Canal de la Doas Mars e lo Trebol.

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son : Villa Bordas, in pago Tolosano en 1045, Apud Lasbordas en 1214, Villa de Bordis en 1317, Locus Bordarum al sègle XV, Las Bordas en 1441, Les Bordes en 1494, In decimario B. Christophori de Bordis en 1496, Lasbordes en 1781. La fòrma occitana es Lasbórdos, prononciat Laibórdos [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [laj'βɔɾdɔs].
Segon Dauzat, Bòrdas ven de l'ancian francés borde, provençau borda, « ostal pichon, cabana, puèi ostal agricòla »[2].
Segon Miquèu Grosclaude, per Bòrdas (Hauts Pirenèus), l'ancian francés servís pas a res ací. Le sens primièr d'aquel mot germanic es « pòst », e après « cabana de pòstes », puèi « pichona abitacion rurala », puèi « ostal agricòla ». Una question es perqué aquel mot germanic s'es mantengut mai que mai en Gasconha (ont le patronime Laborde es frequent) e en País Basco, allòc qu'a gaireben completament desparegut dels païses de lenga d'oïl[3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Jean-Pierre Quaglieri PS puèi divèrs esquèrra foncionari
març de 2001 2008 Jean-Baptiste Turiès PS  
abans 1988 ? André Dalloux    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 798, totala: 834

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
598 653 750 725 726

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 592 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 552 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
570
520
539
584
657
689
807
818
829
849
2009 2010
839
859
825
858
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 787 abitants e la densitat èra de 53,39 ab/km².

Viticultura: Corbièras.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Glèisa de las Santas Puèlas (monument istòric)
  • Ostal Nicol (monument istòric)

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 199, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f291.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 97, a La Borde
  3. Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000