Conòsols

Conòsols; Counozouls
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista generala.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	42° 43′ 58″ N, 2° 13′ 41″ E
Superfícia	27,8 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 2 424 m; 980 m; 677 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 112	Limós;
Canton; 1114	La Nauta Val d'Aude (Atsat abans 2015);
Intercom; 200043776	CC dels Pirenèus audencs;
Cònsol	Patrick de Boissieu ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	49 ab. Evolucion de la populacion; 49 ab.
Densitat	1,55 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	conosal, conosala
Còde postal	11140
Còde INSEE	11104

Vilatge d'Occitània

Conòsols o Conòsol^[1] ^[2] ^[3] (Counozouls en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Conòsols**
Ròcafòrt de Saut	Santa Colomba de Ròcafòrt
El Bosquet		Montfòrt per un qüadripunt
	Mosset (Pirenèus Orientals)

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Conosalium (comprene -olium) en 1367, Locus de Conosolio en 1427, Ecclesia Beati Valentini de Conezols, diocesis Electensis en 1509, Conosols en 1594, Canozoles en 1639, Counozour en 1647, Ancien château, vieille église al sègle XVIII, Counosouls en 1781. La fòrma occitana es Counózouls ^[4].
La prononciacion locala es [ku'nɔzuls] (adaptacion de la grafia fonetica de Savartés) o [ku'nɔzul] segon Fritz Krüger.
Dauzat interprèta ambe prudéncia l'origina del nom coma *Connetio-ialo, d'un nom gallés d'òme *Connetius, varianta de Connetos, e del gallic -ialo que Dauzat li dona lo sens de « camp »; lo nom auriá conegut un reculament d'accent ^[5]; mes quand un compausat de -ialo s'acaba en -ols, l'accentuacion sus la penultima sillaba es regulara. Lo mot gallic -ialon a lo sens de « clar, camp, espaci descobèrt, lòc desbosigat », puèi prenguèt lo sens de « vilatge », perqué quand volián far un vilatge novèl desbosigavan un tròç de bòsc ^[6]. Delamarre explica Conòsols per un cuno-ialon, « vilatge del can / gos, o del lop » ^[7]. La finala -òsols o -òsol es probablament lo resultat local de -ialon, coma endacòm mai -uèjols; vejatz per exemple Artòsol(s). Lo passatge per un element -ti- > [z] es pas necessari, atal coma l'idèa d'un reculament d'accent (la segonda sillaba de -ialon es totjorn pòst-tonica).

Istòria

La primièra mencion de Conòsols coneguda data de 921 quand un tal Fredolin fa una donacion de tèrras a l'abadia de Sant Martin de Les. Le territòri fasiá partida de la viscomtat de Fenolhedés^[8].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
2020	(2026)	Patrick de Boissieu
març de 2001	2020	Madeleine Bergès
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Atsat; es ara del canton de la Val Nauta d'Aude (Quilhan).

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 43, totala: 45

330

292

358

368

415

452

453

488

522

459

452

472

459

474

463

455

453

441

418

408

390

314

276

250

214

176

170

102

78

65

55

52

41

46

46
46

2009

2010

45
47

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 49 abitants e la densitat èra de 1,76 ab/km².

Lòcs e monuments

Dintrada del vilatge ambe la glèisa a esquèrra.
Granda pèira levada de Conòsols.
Glèisa Sant Valentin de Conòsols.

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Conòsols sul site de l'Insee

Nòtas

↑ Fritz Krüger, ''Sprachgeographische : Untersuchungen in Languedoc und Roussillon'' publicat en ''Revue de dialectologie romane'' https://web.archive.org/web/20190525075709/http://www.diacronia.ro/ro/indexing/details/A22840/pdf
↑ Toponimia Occitana
↑ [ku'nozu] sus l'ALPI d'Enric Guiter
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 104, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f196.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 217-218
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 185
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 131 e 341
↑ Inventari Rocques, version numerizada http://fr.calameo.com/read/0005829059446fbbba1ea?authid=Zh2iykUMvBbi

Portal de Lengadòc

[1] Fritz Krüger, ''Sprachgeographische : Untersuchungen in Languedoc und Roussillon'' publicat en ''Revue de dialectologie romane'' https://web.archive.org/web/20190525075709/http://www.diacronia.ro/ro/indexing/details/A22840/pdf

[2] Toponimia Occitana

[3] [ku'nozu] sus l'ALPI d'Enric Guiter

[4] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 104, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f196.item.texteImage

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 217-218

[6] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 185

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 131 e 341

[8] Inventari Rocques, version numerizada http://fr.calameo.com/read/0005829059446fbbba1ea?authid=Zh2iykUMvBbi

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]