Maruèjols

Vila d'Occitània

Maruèjols
Marvejols

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 33′ 15″ N, 3° 17′ 27″ E

Superfícia

12,45 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

918 m
646 m
632 m

Geografia politica

Lengadòc)

França

, ancianament de Lengadòc-Rosselhon

Arrondiment de Mende

Canton de Maruèjols (burèu centralizator)

Intercom
244800470

Comunautat de comunas de Gevaudan (residéncia)

Cònsol

Patricia Brémond
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

4 667 ab.

Evolucion de la populacion

4 911 ab.

Densitat

394,14 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Maruegenc, maruegenca

Còde postal

48100

Còde INSEE

48092

Maruèjols (en occitan ancian: Maruejol o Maruojol;^[1] en francés Marvejols) es una comuna gavaudanesa situada dins lo departament de Losera e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. Lo gentilici es maruegenc -a.^[2]

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Maruèjols**
	Antrenaç	Sent Latgièr de Peire
Borgs de Colanha		Montrodat
	Palhièrs

Toponimia

La prononciacion es [ma'ryɛʒɔs] a Montrodat (comuna confrontanta), [ma'ryɛʒɔ] a Recola de Fumaç, [ma'ryɛdʒɔ] a Esclanedes. Tipicament, dins aquela partida centre-oèst de Gavaudan, se pronóncia generalament ['ʒaßus] per Jàvols, ambe conservacion de [u] etimologic pòsttonic ^[3], mas benlèu que lo pes de la partida pretonica e tonica empacha aquela conservacion per Maruèjols.

Maruèjols es atestat Maroiol en 1155. Ven d'un tipe gallés plan productiu, māro-ialon, compausat de māro-, « grand(a) » e ialon, « clar, clarièra, esclairada, esclairòl, talhadís », en practica un luòc eissartat e per extension un vialatge ^[4]^,^[5]^,^[6]^,^[7].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
14 de novembre 2015	2020	Marcel Merle	PS
març 2014	agost 2015 (demission)	Jean-François Deloustal	UMP puèi LR
junh 1995	2014	Jean Roujon	UMP puèi divèrs drecha	conselhièr general 1985-2015
	1995
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Maruèjols (chapluòc), i demorèt e ne venguèt lo burèu centralizator.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4907, totala: 5210

3 300

3 611

3 207

3 294

3 885

4 025

4 000

4 211

4 386

4 730

4 986

5 046

4 734

4 884

5 650

5 113

4 672

4 159

3 955

3 643

3 907

3 813

3 888

3 901

3 831

3 700

3 610

3 934

4 490

5 296

5 573

5 476

5 501

5 132

5 071

5 011
5 324

2009

2010

5 053
5 363

5 053
5 357

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

2016 : 4776

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Bernart Sicart de Maruèjols, trobador.

Veire tanben

Siti del conselh general de Losera (fr)

Ligams extèrnes

Sit oficial de Maruèjols. (fr) (en)

Nòtas e referéncias

↑ «Marvejols». Equipa projècte Talamus, Edicion critica numerica del manuscrit AA9 dels Archius municipals de Montpelhièr dit lo Pichòt Talamus. Universitat Pau Valèri-Montpelhièr III.
↑ Toscano, Reinat. Diccionari de lenga d'òc d’après lo parlar niçard. Auba Novèla.
↑ enquèsta Sivadon setembre 2019
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 191 e 356
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 434
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 97
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 185 e 217

Portal de Lengadòc

[1] «Marvejols». Equipa projècte Talamus, Edicion critica numerica del manuscrit AA9 dels Archius municipals de Montpelhièr dit lo Pichòt Talamus. Universitat Pau Valèri-Montpelhièr III.

[2] Toscano, Reinat. Diccionari de lenga d'òc d’après lo parlar niçard. Auba Novèla.

[3] quèsta Sivadon setembre 2019

[4] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 191 e 356

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 434

[6] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 97

[7] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 185 e 217

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]