Vejatz lo contengut

Vilauton

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Vilauton
Villautou
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Polfages ?
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 09′ 37″ N, 1° 49′ 57″ E
Superfícia 5,97 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
424 m
330 m
261 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1101
Bassin Chaurien, en francés (Castèlnau d'Arri Nòrd abans 2015)
Intercom
200035707
CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc
Cònsol Jean-Claude Maurette
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
63 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

63 ab.
Densitat 9,88 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11420
Còde INSEE 11419

Vilauton[1] (Biláutou en grafia de Savartés[2]; Villautou en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Las atestacions ancianas son : Ecclesia Sancti Martini in Aspirago en 960; Villa de Villautone en 1318; De Vilentone en 1319; Ville Autour en 1389-1589; Valauto…, Vilautou en 1738; Villautou en 1781; Biláutou en 1912 (prononciacion occitana segon l'abat Savartés)[3][2].
Vilauton es format de vila, del latin villa que designa las grandas proprietats ruralas a partir del sègle IV, puèi pren pauc a pauc lo sens de « vilatge », e benlèu d'un nom germanic d'òme Alto [4].
*Aspirac (citat Aspirago), la proprietat d'Asperius (nom latin d'òme)[5],[6], èra le nom d'un alòdi donat per Ug, avesque de Tolosa, al capítol de Sant Estève d'aquela vila; correspond a las comunas de La Faja e de Vilauton [7]. Es una localitat despareguda, o qu'a cambiat de nom.
Sant Martin d'*Aspirac es una anciana glèisa que serviguèt de centre parroquial a las doás comunas actualas : Ecclesia in honore sancti Martini in Aspirago..., Aspirago sive de illa Fagia en 960 [8]. Aspirac seriá La Faja o un autre lòc prèp ?

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 (2026) Jean-Claude Maurette    
abans 1981 ? Jean Mas    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 59, totala: 59

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
254 230 233

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 186 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 149 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
67



Cercar
50
42
47
52
54
2009 2010
57
59
57
59
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 63 abitants e la densitat èra de 10,55 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11d.html
  2. 2,0 et 2,1 L'abat SavartésDictionnaire topographique du département de l'Aude, p. 472. 
  3. «Dictionnaire topographique de la France».
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 721 e 718
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 32, a Aspiran
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 123
  7. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 13, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f105.item.texteImage
  8. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 403, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f495.item.texteImage