Pairan

Pairan; Payra-sur-l'Hers
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Glèisa de Pairan.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 16′ 02″ N, 1° 51′ 21″ E
Superfícia	24,52 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 362 m; 244 m; 237 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 111	Carcassona;
Canton; 1101	De la Puèja al Rasés (Salas d'Erç abans 2015);
Intercom; 200035855	CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc;
Cònsol	Bernard Pech ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	204 ab. Evolucion de la populacion; 207 ab.
Densitat	7,67 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	11410
Còde INSEE	11275

Vilatge d'Occitània

Pairan (Payra-sur-l'Hers en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia de Pairano en 1119, Payranum en 1217, Villa de Payrano en 1327, Peyranum en 1378, Nostra Dame de Payra al sègle XV, Nostre Dame du Payra al sègle XV, Ecclesia Beatae Mariae de Payran en 1531, Payra en 1781^[1].
Pairan ven del nom latin d'òme Patrius ambe'l sufixe -anum^[2]^,^[3].

Pairanèl

Pairanèl es sus una tuca a l'èst de Pairan.
Las fòrmas ancianas son : Payranellum en 1217, Locus de Payranello al sègle XV, Peiranel en 1781, Payranel (Ministèri de l'Interior) ^[1].
Pairanèl es le diminutiu de Pairan, ambe'l sufixe -èl, resultat del latin -ellum.

La Tor(re) o Antiòca

Lòc situat al sud-èst de Pairan.
Las fòrmas ancianas son : Antioca en 1223, Antiocha en 1244, Villa de Antiocha en 1318, Anthioca en 1309, Villa de Anchiora, comprene Anchioca, en 1348, Anchiochia, comprene Antiochia en 1391, La Tour en 1781, La Tour d'Entioque en 1790, La Tour d'Anthioque..., moulin de la Tour en 1807, La Tour a Antioche (cadastre) ^[4].
Le nom Antioca de 1223 representa la fòrma occitana corrècta de la ciutat prestigiosa d'Antiòca, plan coneguda al sègle XIII per las Crosadas, e de las vilas omonimas. Se cal plan gardar d'imaginar las fòrmas medievalas en -cha coma de francismes : son d'ellenismes; aquela tradicion grafica complicada explica las fòrmas aberrantas de tipe Anchiochia. S'èran estats de francismes, la fòrma occitana ambe [-k-] se seriá pas conservada (de còps compresa En Tiòca, sénher Tiòca) en 1790 e en 1807. La fòrma del cadastre si-ben qu'es un francisme.

Istòria

Pairan èra de la diocèsi de Mirapeis ^[1].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
2014	(2026)	Bernard Pech
març de 2008	2014	Jean-Jacques Flourié
març de 2001	2008	Marcel Melet
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 188, totala: 195

575

558

585

-

477

-

-

349

-

241

206

192

184

158

177

157

154

155
160

2009

2010

159
164

168
174

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 204 abitants e la densitat èra de 8,32 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Pairan sul site de l'Insee

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 et ^1,2 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 294, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f386.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 521
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 125
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 446, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f538.item.texteImage

Portal de Lengadòc

[ansa-1] 1,0 ^1,1 et ^1,2 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 294, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f386.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 521

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 125

[4] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 446, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f538.item.texteImage

[1]

[2]

[3]

[4]