Santa Aulària (Aude)

Santa Aulària; Sainte-Eulalie
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Fresquèl a Santa Aulària.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 14′ 52″ N, 2° 12′ 41″ E
Superfícia	6,5 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 134 m; 120 m; 109 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 111	Carcassona;
Canton; 1110	De la Malapera a la Montanha Negra (Alzona abans 2015);
Intercom; 200035715	Carcassona Agló;
Cònsol	Jean-Paul Pouzens ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	515 ab. Evolucion de la populacion; 524 ab.
Densitat	80,92 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	11170
Còde INSEE	11340

Vilatge d'Occitània

Santa Aulària (Sainte-Eulalie en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Santa Aulària**
	Mossolens
Alzona		Pesens
Montreal	Arzens	Vilaseca-Landa

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Villa quae dicitur Santa Eulalia en 908, Villa Sanctae Eulaliae... cum ecclesia Sanctae Eulaliae en 948, Apud Sanctam Eulaliam prope Carcassonam en 1110, Sainct Eulazie en 1532, Sancto Aulario en 1630, Sainte Aulazie en 1641. La prononciacion occitana es Santa Auláryo (o Santa Aulárjo : de mal legir) ^[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés.
La santa onorada dins lo nom de la comuna es Santa Aulària de Barcelona, en latin Sancta Eulalia, martirizada a Barcelona en 304. L'aferèsi, supression de la vocala iniciala del segond mot, E- d' Eulalia, remplaçada per la vocala finala del primièr, -a de Santa (Dauzat parla d'elision) ^[2], dona, en partent d' Eulàlia, Aulàlia; puèi Aulària es lo resultat d'una dissimilacion consonantica ^[3].

Veire tanben Senta Aulària.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2001	(2026)	Jean-Paul Pouzens
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Alzona; es ara del canton de la Malapèira à la Montanha Negra (burèu centralizator Montreal).

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 526, totala: 534

466

459

464

428

462

440

420

419

486

488

426

389

361

354

417

362

388

428

441

376

400

383

370

407

353

344

346

352

258

300

342

406

493

505

514
525

2009

2010

521
532

522
530

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 515 abitants e la densitat èra de 79,23 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Santa Aulària sul site de l'Insee

Nòtas

↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 377, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f469.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 296, per Sentralha (Òut e Garona)

Portal de Lengadòc

[1] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 377, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f469.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 296, per Sentralha (Òut e Garona)

[1]

[2]

[3]