Vejatz lo contengut

Piussa

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Piussa
Pieusse
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo castèl
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 04′ 52″ N, 2° 14′ 00″ E
Superfícia 12,92 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
387 m
180 m
147 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Rasés
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1109
La Region Limosenca (Limós abans 2015)
Intercom
200071926
CC del Limosenc
Cònsol Yves Cabanne
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
973 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

990 ab.
Densitat 78,33 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 11300
Còde INSEE 11289

Piuça[1] (forma etimologica; benlèu Piunça segon las grafias medievalas) o Piussa[2] (forma alibertina) (Pieusse en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las atestacions ancianas son : Castrum Puncianum en 1119; Puncianum en 1134; Castrum Princiacum cum ecclesia en 1162; De Punciano en 1221; Castrum de Pinciano in Reddensi en 1226; Castrum de Piussano en 1240; Puçanum…, Pucianum en 1247; Piussanum …, Piusanum…, Piucianum en 1258; Castrum de Poizano en 1262; Puncianum en 1240-1246; Pincianum in Reddesio en 1260; Puncianum in Redesio en 1260; Pincianum in Redesio en 1261; Piusianum en 1319; Rector de Piuciano en 1351; De Piniciano en 1360; Piussan en 1552; Piessan en 1571; Pieussan en 1592; L’autel de Saint-Ginieyes de Ponque, … consacré par Dalmace, archevêque de Narbonne, le 4 des ides d… en 1088-1639; Pieussan le Vieil en 1253-1639; Pieussan le Vieux en 1639; la prononciacion occitana es Píuso [3], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc ['piwsɔ].
Segon Dauzat e Rostaing, Piuça ven del nom latin d'òme Pincius, vengut *Pilcius per dissimilacion o remplaçat per Pilicius [formulacion estranha : l'evolucion -inc > -ilc es posteriora a la fixacion de l'etime], ambe'l sufixe -anum[4]; reculament d'accent.

Saint-André(-de-Villeromieu) (nom francés)

[modificar | Modificar lo còdi]

Sant Andrieu (nom probable) èra una anciana rectoriá de la diocèsi de Narbona. Las fòrmas ancianas son : In villa quae dicitur Rescemiro, super fluvium Atacis en 855, In villa Recemiro en 1095, Villa Recimiro, in territorio Redense en 1097, Villa de Sancto Andriano en 1224, Ecclesia Sancti Andreae, in Redesio en 1236, Villa Sancti Andreae en 1247, In loco de S. Andrea, vicariae Limosi en 1416, Castrum de Sancto Andrea en 1416, Le lieu de Sainct André, en la viguerie de Limoux en 1413-1589, Sainct André de Villeréclan, comprene Villeromieu, en 1452-1589, Romit le Puissent, la ville de Romet (!) en 1503-1589, Au lieu de Sainct André en 1284-1639, Raysemir en 1639, Villeromier en 1639, Saint-André de Villeromieu en 1706, Saint André, château, ferme et tuilerie en 1807 [5].
Sant Andrieu representa probablament l'apòstol, mes i a tanben d'autres sants. Lo nom tradicional, latinizat en Recemiro e fòrmas semblablas (nom d'òme d'origina germanica, probablament) es estat remplaçat per lo nom de sant a mesura que lo lòc perdiá d'importància, sense completament s'oblidar; es el, que ambe l'apondi de Vila, fòrma lo determinant, en patissent çaquelà de l'influéncia del nom romiu (fòrma de transicion Villeromier en 1639, ambe atraccion de la finala -ièr, de -ariu). Lo determinant es conegut ?

La comuna de Saint-André-de-Villeromieu (en francés) foguèt annexada a Piussa entre 1790 e 1794[6].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Yves Cabanne    
2014 2020 André Riba divèrs esquèrra retirat de l'ensenhament
2008 2014 Christian-Robert Bonnet PS retirat de quadre SNCF
1971 2008 Jean-Pierre Robert PS  
  1971      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Limós; es ara del canton de la Région-Limouxine (en francés), donc de la Region Limosenca.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1012, totala: 1035

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
650 650 635 712 754 706 708 669 440

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
510 509 539 523 526 550 569 605 586

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
617 584 531 483 502 520 511 502 504

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
459
458
532
697
877
906
927
930
933
957
2009 2010
960
985
983
1 009
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 973 abitants e la densitat èra de 75,31 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. [1]
  2. Loís Alibèrt, Gramatica occitana "Piussa" (Piusso), p. ?
  3. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 313, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f405.item.texteImage
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 531
  5. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 367, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f459.item.texteImage
  6. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=26854