Vejatz lo contengut

Corçan

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vila d'Occitània
Corçan
Coursan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Nòstra Dòna de Corçan.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 13′ 57″ N, 3° 03′ 32″ E
Superfícia 24,61 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
14 m
6 m
0 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Narbonés
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
113
Narbona
Canton
1106
Burèu centralizator de las Bassas Planas d'Aude (capluòc del Canton de Corçan abans 2015)
Intercom
241100593
Lo Grand Narbona
Cònsol Edouard Rocher
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
5 864 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

5 960 ab.
Densitat 243,32 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11110
Còde INSEE 11106

Corçan (Coursan en francés) es una comuna lengadociana en Narbonés, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comuna de l'airal urban de Narbona situada a 7 km de Narbona sus Aude e sus la linha Bordèu - Seta

Accès per la RN 9 e per l'A9

Comunas a l'entorn.

Corçan a un clima mediterranèu. La tramontana i bufa sovent violentament. Al contrari, lo marin es doç e umid, mena crums, pluèja o auratge.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Corçan
Montelhs
(Erau) quintipunt
Cabestanh
(Erau) quintipunt
Niça d'Ausseruna
(Erau)
Cucçac d'Aude Corçan Salas d'Aude
Narbona Vinaçan

Las fòrmas ancianas son : Villa Corcianum en 933, Castrum de Cortiano en 1195, Castrum de Corciano en 1265, De Curciano ~ Corciano en 1364, Corsien en 1382, Corssan en 1406, Corsa en 1468. La prononciacion occitana es Coursá (grafia de l'abat Sabarthès) [1], donc [kur'sa].
Corçan vendriá d'un nom latin d'òme, Curtius, ambe'l sufixe latin -anum [2],[3]. Cf. Corçà o Corçà.

Vejatz Revòlta dels Vinhairons de 1907

L'Aude a Corçan


Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
29 de març de 2014 (2026) Edouard Rocher PRG cap d'entrepresa
13 de març de 1977 2014 Gilbert Pla PCF conselhièr general (1979-1985 e 1992-2015)
  1977      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra capluòc del canton de Corçan; es ara burèu centralizator del canton des Basses Plaines de l'Aude (en francés), donc de Las Planas Bassas d'Aude.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 5988, totala: 6100

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 440 1 436 1 414 1 630 1 761 1 850 2 022 2 040 2 172

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 231 2 154 2 447 2 538 2 709 3 458 3 786 3 847 3 767

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 829 3 802 3 793 4 121 4 273 4 438 3 589 3 271 3 228

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
3 212
3 366
3 334
4 021
5 137
5 241
6 121
6 166
6 124
6 255
2009 2010
6 087
6 217
6 050
6 186
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 5864 abitants e la densitat èra de 238,28 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Pont del sègle, ont passa la RN9
  • Glèisa de Nòtra Dama de la Rominguèra
  • Font d'aiga ferruginosa, sus la plaça.
La glèisa, costat sud
La glèisa, costat èst

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 106, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f198.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 211
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 123