Vejatz lo contengut

Berrauta e Camun

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Berrauta e Camun
Barraute-Camu
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 23′ 19″ N, 0° 53′ 42″ O
Superfícia 3,94 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
145 m
80 m
53 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
642
Auloron
Canton
6438
Ortès e Tèrras deus Gaves e de la Sau (Sauvatèrra abans 2015)
Intercom
246401699
CC deu Bearn deus Gaves
Cònsol Jean Agoutborde
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
175 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

176 ab.
Densitat 42,39 ab./km²
Autras informacions
Còde INSEE 64096

Berrauta e Camun[1] (Barraute-Camu en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [be'rrawtə]. Las fòrmas ancianas que son Berraute cap a 1150, en 1385 e 1413, Berauta en 1548, Beraute en 1687, Barraute (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Barraute-Camu despuish lo 14 de junh de 1841, quan apleguèn las duas comunas [2].

Segon Dauzat, Berrauta que vien benlhèu deu baish latin beria, « plana », e latin alta, « hauta » [3].

Segon Miquèu Grosclaude, l'origina qu'ei basca shens nat dobte; lo nom basco qu'ei Berroeta. Berrauta qu'ei format deu basco berro, « brostèr » e sufixe collectiu -eta, dab un sens globau qui ei « lòc on i a broishòcs, brostèr »[2].

La prononciacion qu'ei [ka'my], shens nasalizacion. Las fòrmas ancianas que son Camoo/Camuu en 1385, Camur en 1477, Camu (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Barraute-Camu despuish lo 14 de junh de 1841, quan apleguèn las duas comunas [4].

Pr'amor de l'incertitud grafica Camu- que sembla d'estar ua varianta deu mot mei corrent camo-; que i a la medisha incertitud de la vocala per un aute Camon (canton de Sent Palai), atestat Camur en 1472 e Camu en 1621. Lo sens segon lo diccionari Palay qu'ei « terren fertile en arriba de Gave ». L'origina qu'ei mauaisida totun. Qu'an prepausat lo cambo gallic, « cobde deu flume », mès nat camo- ei dens aquera situacion. Qu'an prepausat tanben lo mot latin campus, « camp ». Justament, que i a en occitan centrau lo mot cambon, qui sembla compausat de camp + bon e, segon lo diccionari d'Alibèrt, diferent de cambo celtic; la tombada de -b- qu'ei normau en gascon. La question deu càmbiament de vocala ei pas resolvuda. En tot cas, lo sens qu'ei lo hornit per Palay [4]. L'aute problèma qu'ei lo de la finala en -r e pas en -n.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jean Agoutborde    
junh de 1995 2020 Jean Cazenave    
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 167, totala: 175

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
418 404 403

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 335 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 294 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
213



Cercar
164
155
150
151
163
2009 2010
155
163
158
166
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 342 e 344
  2. 2,0 et 2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 342
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 55
  4. 4,0 et 4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 344