Vejatz lo contengut

Còuledan, Lube e Boast

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Còuledan, Lube e Boast
Coslédaà-Lube-Boast
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Lube ?
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 27′ 35″ N, 0° 14′ 03″ O
Superfícia 13,92 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
316 m
280 m
191 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Parçan Vic Vilh
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
643
Pau
Canton
6418
Tèrras deus Luis e Tuquets deu Vic Vilh (Lenveja abans 2015)
Intercom
246401632
CC deu Nòrd-Èst Bearn
Cònsol Pascal Bourguinat
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
382 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

391 ab.
Densitat 27,87 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 64160
Còde INSEE 64194

Còuledan, Lube e Boast (Coslédaà-Lube-Boast en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [bũˈas] (nasalizacion hèra hòrta). Las fòrmas ancianas que son Boo-Ast en 1385, Boaast en 1548, Boast (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Coslédaà-Lube-Boast despuish 1843, quan apleguèn las tres comunas [1].

Segon Miquèu Grosclaude, la grafia de 1385 que muisha lo nom ei compausat e que i avó tombada de n dens la prumèra partida deu nom, enqüèra atestada per la prononciacion. Que cau donc supausar ua fòrma *Bon-Ast. Que s'agirè d'un nom de persona gascon medievau compausat de dus noms, Bon + Aster (Boaster qu'ei atestat dens lo cartulari de Berdoas). Aster que pòt estar un nom de sent, lo metropolita d'Amasya au sègle Vau, d'aquí Sench Astier (Dordonha), deu grèc astèr, « astre ») o un nom de mestèr, un fabricant de lanças (lança = ast) o un antroponime qui en deriva, shens que la persona e sia era-medisha de la profession. Normalament, la darrèra sillaba -tèr qu'ei tonica e non pòt disparéisher; que cau donc supausar ua dessufixacion (supression deu sufixe) : *Bonast-èr > Bo(n)ast [1].

La prononciacion qu'ei de mau representar [kɔːʍleˈðã] (vocalizacion de s, alongament de [o], aspiracion hòrta). Jacques Boisgontier, dens la soa recension deu Dictionnaire toponymique des communes du Béarn que supausa ua espirantizacion de s anteconsonantic, fenomèn banal en gascon[2].

Lo felibre René Canton tenia que se pronóncia [kɔːleˈðã][3].

Las fòrmas ancianas que son Cosledaa en 1385, Cosledan en 1402, Cosledaas en Béarn en 1424, Cosledaa (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Coslédaà-Lube-Boast despuish 1843, quan apleguèn las tres comunas [4].

Segon Dauzat, lo nom que vien de cos(t), « costalat », fòrma masculina de costa, dab ua segonda partida escura. Los vilatges en cost que son au som d'arrecs [5].

Segon Miquèu Grosclaude, que i a en occitan un mot còs, « turon, tuc », mès qui ei probablament d'ua arradic prelatina, shens cap ligam dab còsta, nimei dab lo latin collis. La segonda partida que vien deu latin medievau leda (en gascon, leda/leta, « brau, nauda, maresc », dab un sufixe -anam qui indica la qualitat. Lo sens globau que seré lo de « hautor marescatjosa », çò qui ei possible dens las largas potges de Vic Vilh (lo basco Aincille qu'a lo medish sens) [4]. Segon la mapa, lo planèr estret on ei lo vilatge que sembla totun plan eishugat.

La prononciacion qu'ei [ˈlyβe]. Las fòrmas ancianas que son Lube en 1385, Luba en 1546, Lube (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Coslédaà-Lube-Boast despuish 1843, quan apleguèn las tres comunas [6].

Lube que sembla ua fòrma deu nom d'òmi Lupus, Lop en gascon. Que i a dens los tèxtes las fòrmas Lubat, Lubet, Lub [6].

Lo Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000, de Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, sortit 9 ans après, que cita ua atestacion Luber au cartulari de Morlans en 1154. Se Luber ei ua fòrma primitiva de Lube, aquò que hè mauaisit que Lube sia un derivat deu nom d'òmi Lupus, « lop » [7].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Pascal Bourguinat    
1983 2014 Jean-Claude Lagabarre    
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 388, totala: 391

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
853 822 769

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 650 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 506 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
375



Cercar
312
332
332
347
349
2009 2010
362
364
377
379
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion qu'èra de 382 abitants e la densitat qu'èra de 27,44 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 157-158
  2. https://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2
  3. .https://soundcloud.com/radio-pais/sets/las-ficas-de-lenga Al minut 3.30
  4. 4,0 et 4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 161-162
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 214, a Cos
  6. 6,0 et 6,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 169
  7. Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=948&titre=luby-betmont