Hagetaubin

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Flag of Occitania (with star).svg Vilatge d'Occitània Blason Languedoc.svg

Hagetaubin
Hagetaubin

Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Eglise d'Hagetaubin.jpg
La glèisa de Sent Sebastian.
Geografia fisica
Occitania map (1).png
geolocalizacion
Coordenadas 43° 31′ 13″ N, 0° 37′ 23″ O
Superfícia 18,87 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
128 m
110 m
64 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
643
Pau
Canton
6403
Artics e País de Seuvèstre (Artés abans 2015)
Intercom
246401673
CC de Lac-Ortès
Cònsol Louis Costedoat
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
576 ab.
Evolucion de la populacion

594 ab.
Densitat 30,47 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 64370
Còde INSEE 64254

Hagetaubin[1] (Hagetaubin en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia[modificar | modificar la font]

Comunas a l'entorn.

Toponimia[modificar | modificar la font]

Hagetaubin[modificar | modificar la font]

La prononciacion qu'ei [ha'jet aw'bin]. Las fòrmas ancianas que son Faiet cap a 1110, Faiet qui est in Silvester cap a 1110, Fayet-Aubii au sègle XIIIau, Fagetum Albinum, en latin, en 1356, Faget en 1537, Haget Aubin (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].

Dauzat qu'explica Hagetaubin per lo latin fagus, « hau, hag, hai, hac », dab lo sufixe collectiu -etum e Aubin, nom de persona [3].

Miquèu Grosclaude qu'accèpta l'explicacion de Dauzat per Haget-, « ahorèst de hais », mès l'Aubin qu'ei lo nom de l'arriu [2].

Mascoeta[modificar | modificar la font]

Mascoeta qu'ei un quartièr de Hagetaubin.

La prononciacion qu'ei [mas'kwetɔ]. Las fòrmas ancianas que son Mascoeta en 1376, Mascoeto en 1504, Masquoeto en 1538, Mascoette (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [4].

Segon Miquèu Grosclaude, lo nom que sembla un diminutiu, mès qu'ei impossible de saber de quin nom. Que cau donc partir deu basco, dab lo sufixe collectiu -eta. *Bascoeta, « lòc on i a bascos », ei pas possible, pr'amor lo sufixe non s'utiliza dab los noms d'òmis. Grosclaude que prepausa (a)metz, « tausin, taudin (Quercus pyrenaica) » + -ko (sufixe diminutiu) + -eta (sufixe collectiu), per un sens globau de « lòc on i a taudins »; lo nom qu'a coneishut l'aferèsi de l'iniciau a- [4].

Istòria[modificar | modificar la font]

Administracion[modificar | modificar la font]

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2020 Louis Costedoat    
junh de 1995 2008 René Fourquet    
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | modificar la font]


 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 575, totala: 585
Picto infobox character.png


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
507
516
526
540
2009 2010
534
548
542
556
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion qu'èra de 576 abitants.

Lòcs e monuments[modificar | modificar la font]

Personalitats ligadas dab la comuna[modificar | modificar la font]

Véder tanben[modificar | modificar la font]

Ligams extèrnes[modificar | modificar la font]

Nòtas[modificar | modificar la font]

  1. Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
  2. 2,0 et 2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 62
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 280-281, a Fage
  4. 4,0 et 4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 65