Vejatz lo contengut

Linça

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Linça
Linxe
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La mairia de Linça.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 55′ 18″ N, 1° 14′ 44″ O
Superfícia 80,93 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
71 m
35 m
14 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Maransin
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
40
Lanas Escut de Lanas
Arrondiment
401
Dacs
Canton
4003
Còsta d'Argent (Castèths avant 2015)
Intercom
244000857
CC de Còstas Lanas Natura
Cònsol Thierry Galléa
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 490 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 528 ab.
Densitat 16,69 ab./km²
Autras informacions
Gentilici los lincés
Còde postal 40260
Còde INSEE 40155
http://www.mairie-linxe.fr/

Linça (Linxe en francés) qu'ei ua comuna gascona de Marensin o Maransin situada dens lo departament de las Lanas e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

La comuna de Linça qu’es situada en Maransin, a 10 km de la Mar Grana. Lo vilatge qu’es bastit suu bòrd deu Binau, petit arriu qui’s gita dens l’estanh de Lon.
Las comunas vesias que son : Castèths, L'Esperon, Lo Binhac, Lit e Micse, Vièla-Sent Gironç, Sent Miquèu-Escalús.

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri=

[modificar | Modificar lo còdi]

Los abitants de Linça que son los Lincés.

La prononciacion qu'es ['linsə]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Martinus de Linsa, en latin, aus sègles XI-XII, Lince (mapa de 1630), Linxe (mapas de 1638, 1647 e 1651), Lince (mapas de 1714 e de 1733) [1].

Dauzat (qui probable ne coneishè pas la prononciacion) qu'arreliga Linça au gascon linche, « lesca, correja, listra, benda de terrenh estreta e longa » (Palai, p. 619). Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, qu'adòpta la medisha solucion [2],[1].

L'origina n'es pas tanpauc fines, com ac creden sovent, mès l'eretèr de *lintea (terra) : lòc on creish lo lin[1]

L’eglisa de Sent Martin de Linça qu’es mentavuda au sègle XIIau (Sanctus Martinus de Linsa)[3]. Qu’es estada fortificada deu temps de la Guèrra de Cent Ans[4]. Lo campanèr qu’èra reputat lo mei haut deu parçan, e las campanas que s’entenèn, ce dísen, dinc au pont de Dacs (27 km). Despitat en 1868 pr’amor que miaçava de càder, n’es pas jamei estat arrebastit.

Hèitas e hèits :

  • Lo 3 de frimari de l’an 11 (24 de noveme de 1802), un lop enòrme qu’a atacat e malament blaçat 3 aulhèrs ; dens la neit deu 3 au 4 de frimari, en çò deu Calhabe, quate domestics qu’an ut ahar dab lo medish lop enrabiat : dus que son estats nhacats a mòrt, e los dus auts blaçats. L’endoman qu’a enqüèra nhacat un aut òmi (Andrieux) qui s’i es escadut deu tuar, dab l’ajuda d’un vesin (Robert)[5].
  • De cap a 1928, l'emperaire Bảo Đại, rei d'Annam, que passà per Linça, dab lo son preceptor Eugène Charles (ancian governador generau d'Indochina per interim, e "resident superior"). Aqueste que visitava au son hrair, lo coronèu Louis-Antoine Charles qui damorava en l'ostau Darricau.

Las tèrras bojaderas n'i son pas sonque 2,6%[6] La comuna qu’es cobèrta de pins aus 88%. Lo tractament e la transformacion deu bòi que horneishen la màger part deus emplecs.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
La glèisa de Sent Martin de Linça
L'ostau "Darricau", mairia de Linça
La sala de las hèstas
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) [7] Thierry Galléa    
2008 2020 Albert Tonneau    
1995 2008 Jean-Marie Bergez    
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1351, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
774 717 650 868 1 021 1 050 1 074 1 133 1 165

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 245 1 289 1 446 1 502 1 458 1 302 1 329 1 363 1 306

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 310 1 272 1 255 1 147 1 143 1 151 1 130 1 075 1 037

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 065
1 090
1 042
962
980
1 057
1 165
1 159
1 198
1 226
2009 2010
1 236
1 263
1 275
1 302
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
  • La glèisa de Sent Martin de Linça
  • Que tròban sus la comuna mantruas maisons borgesas, qualificadas comunaument de « castèths » :
    • Monplaisir (Boulart) ; començament deu sègle XIXau[11].
    • Gramont-Cavalier
    • Belair (Boré)
    • Coyola
    • Joandèu (Darracq)
    • Darricau (mairia actuau)
  • La "sala de las hèstas" de Linça, dab la soa façada Art-Decò, inaugurada en 1934, qu'es devuda a l'arquitecte Prunetti.

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
Sus d'autres projècte de Wikimedia:
Commons
Commons
Commons (Galariá)
Commons
Commons
Commons (Categoria) Modifica el valor a WikidataModèl:Commonscat/categories
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 135-136
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 405
  3. Cartulaire de la Cathédrale de Dax, Liber Rubeus ; ed. CEHAG ; 2004 ; acte 174.
  4. Les églises fortifiées des Landes littorales Eglise Saint-Martin de Linxe ; Rémi Désalbres ; in Bulletin de l’Association Mémoire en Marensin, n°15, 2004, p.149.
  5. Lo Journal des Landes, 11 frimaire an XI, pp. 2 e 3 ; (citat per Marie-Claire Duviella ; Au loup ! ; in bulletin de l’Association Mémoire en Marensin, n°14, 2003, p.65).
  6. Agreste; Recensament Agricòla 2000.
  7. https://www.sudouest.fr/2020/05/24/linxe-40-thierry-gallea-elu-maire-7508404-3419.php
  8. Biografia.
  9. R.P. Dom H. LECLERCQ, Les martyrs : recueils de pièces authentiques sur les martyrs depuis les origines du christianisme jusqu’au XXe siècle (1921), Tours, 1924, T. XV, pp. 279-284 (consulté le 29/09/2022).
  10. Exposicion « Passe, Cidadão! », a Caparica, julhet de 2010.
  11. Jérôme Boulart ; Les avatars de l’oustaou de Monplaisir ; in bulletin de l’Association Mémoire en Marensin, n°14, 2003, p.56.