Casèras (Marsan)

Casèras d'Ador; Cazères-sur-l'Adour
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa.
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 45′ 42″ N, 0° 18′ 58″ O
Superfícia	31,25 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 139 m; 73 m; 62 m
	Geografia politica;
País	Gasconha;
Parçan	Marsan;
Estat	França;
Region; 75	Navèra Aquitània;
Departament; 40	Lanas ;
Arrondiment; 402	Lo Mont de Marsan;
Canton; 4007	Ador Armanhac (Granada d'Ador avant 2015);
Intercom; 244000824	CC deu País Granadés;
Cònsol	Francis Desblancs ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	1 092 ab. Evolucion de la populacion; 1 123 ab.
Densitat	34,98 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	40270
Còde INSEE	40080

Pels articles omonims, vejatz Casèras.

Vilatge d'Occitània

Casèras^[1] o Casèras d'Ador^[2] (Cazères-sur-l'Adour en francés dempuish 1888, Cazères abans) qu'ei ua comuna de Marsan, en Gasconha. Administrativament, qu’es dens lo departament de las Lanas e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Toponimia

Bénédicte Boyrie-Fénié que horneish fòrmas ancianas : totas que son Cazeres (sègles XVII e XVIII). La prononciacion qu'ei [ka'zɛrəs] ^[3]. Lo mot casèra qu'ei normalament un diminutiu de casa, « ostau », dab lo sufixe -ella^[4]^,^[5] (-ll- passa a -r- en gascon, en posicion intervocalica). Mès aciu, lo sens qu'ei benlèu diferent, tot en demorant diminutiu : la bastida que ho fondada per un pariatge énter l'abat Vidau (fòrma supausada) de La Casadiu (a Bèumarchés) e Margarida de Foish. Lo nom que sembla donc un derivat deu nom de l'abadia de La Casa ^[3].

Istòria

La bastida que ho fondada en 1314 per un pariatge énter l'abat Vidau (fòrma supausada) de La Casadiu (a Bèumarchés) e Margalida de Foish ^[3].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2020	Francis Desblancs	divèrs dreta	retirat de quadre de cooperativa agricòla
junh de 1995	2008	Ginette Sentuc		collaboratritz d'asseguranças
	1995
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Granada d'Ador; qu'ei ara deu canton de Adour Armagnac (en francés), donc Ador Armanhac.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1093, totala:

1 305

1 071

1 027

898

962

910

948

961

966

906

968

950

967

964

960

952

900

836

828

757

741

675

655

660

607

592

618

676

766

777

815

873

862

1 036

1 132

1 130
1 158

2009

2010

1 129
1 156

1 144
1 170

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas de las Lanas

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Top'Òc Diccionari toponimic occitan del Congrès permanent de la lenga occitana.
↑ Sit Toponimia occitana
↑ ^3,0 ^3,1 et ^3,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 87
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 151
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 218

Portau de Gasconha

[1] Top'Òc Diccionari toponimic occitan del Congrès permanent de la lenga occitana.

[2] Sit Toponimia occitana

[BoyrieF-3] 3,0 ^3,1 et ^3,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 87

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 151

[5] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 218

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]