Vejatz lo contengut

Argelosa

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Argelosa
Argelouse
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sent Andrèu d'Argelosa.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 22′ 01″ N, 0° 38′ 42″ O
Superfícia 22,79 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
73 m
61 m
39 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Lana Gran
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
40
Lanas Escut de Lanas
Arrondiment
402
Lo Mont
Canton
4024
Hauta Lana Armanhac (Sòra avant 2015)
Intercom
244000758
CC de Còr Hauta Lana (2017 ---->)
Cònsol Anne-Lise Lalanne
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
97 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

99 ab.
Densitat 3,99 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 40430
Còde INSEE 40008

Argelosa[1],[2] (Argelouse en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament de las Lanas e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

La comuna que hè partida deu Parc naturau regionau de las Lanas de Gasconha situat dens la Forest de las Lanas.

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Argelosa
Manòr per un qüadripunt Sent Sefrian (Gironda)
Vathlada Argelosa
Sòra

Las fòrmas ancianas que son Sanctus Laurentius de Argelosse, en latin, aus sègles XI-XII, par. Sancti Andree de Argelosa, en latin, en 1274, d'Argelosa, en latin, en 1274, d'Argelose, en 1280, Argelause, mapa de 1647, Argelouse, mapa deu sègle XVII, etc. La prononciacion qu'ei [arʒə'luzə] [3].

Dauzat que deisha a causir entre lo latin argilla, « argela », e benlèu, segon Seguí, argelàs, « toja », de l'arabe al-djaulak [4]. Mès, que i a autes mots dens aquera partida deu gascon per la planta. Bénédicte Boyrie-Fénié que causeish l'argela, justificada per la preséncia de teulèras a l'entorn. Lo sufixe latin -osa qu'a probablament remplaçat lo sufixe aquitanic -otze [5]. La suposicion que's sostien pr'amor deus Argelòs de Shalòssa e de Bearn, mei que per las fòrmas medievalas, qui donan pas lo timbre de o.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2014 2020 Anne-Lise Lalanne divèrs esquèrra inspectritz de las talhas
junh 1995 2014 Henri d'Avezac   quadre d'explotacion agricòla
  1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Sòra; qu'ei adara deu canton de Hauta Lana Armanhac (burèu centralizator Labrit).
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 91, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
305 342 329 362 395 374 396 365 354

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
331 350 361 351 318 323 297 263 231

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
216 217 216 177 162 123 89 86 49

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
53
37
37
55
54
55
81
85
88
89
2009 2010
94
95
101
102
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Sit Toponimia occitana
  2. Top'Òc Diccionari toponimic occitan del Congrès permanent de la lenga occitana.
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 38-39
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 26
  5. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 39