Vejatz lo contengut

Sent Andrèu de Senhans

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Sent Andrèu de Senhans
Saint-André-de-Seignanx
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo fronton
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 33′ 30″ N, 1° 21′ 02″ O
Superfícia 19,49 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
67 m
51 m
1 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Senhans
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
40
Lanas Escut de Lanas
Arrondiment
401
Dacs
Canton
4021
Lo Senhans (Sent Martin de Senhans avant 2015)
Intercom
244000659
CC deu Senhans
Cònsol Jean Baylet
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 812 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 839 ab.
Densitat 83,07 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 40390
Còde INSEE 40248

Sent Andrèu de Senhans[1] (Saint-André-de-Seignanx en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament de las Lanas e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [səntan'drɛw]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Andreas de Signano aus sègles XI-XII, Seniantz en 1276, S. André (mapas de 1630 e de 1638), St Andre (mapa de 1647) S. Andrés (mapa de 1714), Saint André (mapa de 1733) [2].

Segon Dauzat e Rostaing, lo nom que vien deu grèc Andreas, nom d'un deus dotze apòstos e de mei d'un sent [3].

Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, que descompausa en gascon sent e Andreas, l'apòsto. Segon Astor, l'agionime que vien deu nom deu prumèr apòsto qui seguí Jèsus[2]. L’agionime Sent Andrèu qu’evòca lo purmèr apòstol recrutat preu Jèsus sus l’arriba de la Laca de Tiberiada, crucificat sus ua crotz en X a Patràs (Grècia) en l’an 60, devath lo règne de l’emperador Neron.

Bénédicte Boyrie-Fénié que precisa la fòrma deu nom de l'apòsto qu'ei Andrèu. Lo determinant, Senhans, ajustat oficiaument a data recenta, qu'ei lo nom deu país. Las atestacions que son : Signano au sègle XI, Seygnanz en 1242, Seingnians e Seynans en 1253, Seignanx en 1305, de Senhanxa en 1527. Senhans que vien probablament de la tribú deus Cocosats citada per Plini, chafrada Sexsignani. Segon J.P. Bost, lo sens militar d'origina qu'a ací simplament lo sens de « branca de la tribú » (que n'i avè shèis) [2]. L'evolucion deu nom qu'ei marcada per ua aplologia : *Seisinhans > *Seinhans. La finau au plurau -s que pròva lo sens de Sex-, « shèis », èra comprés com cau quan passèn deu latin au romanic.

L’agionime Sent Andrèu qu’evòca lo purmèr apòstol recrutat preu Jèsus sus l’arriba de la Laca de Tiberiada, crucificat sus ua crotz en X a Patràs (Grècia) en l’an 60, devath lo règne de l’emperador Neron.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 1989 2026 Jean Baylet PS puish LREM retirat
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1619, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
856 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 067 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 870 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
772
732
720
1 020
1 271
1 275
1 461
1 489
1 518
1 550
2009 2010
1 532
1 565
1 542
1 574
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. http://www.institutoccitan.com/index.php?option=com_content&task=view&id=167&Itemid=0
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 198
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586