Vejatz lo contengut

Castilhonés

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Castilhonés
Castillonnès
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo mercat cobèrt.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 39′ 11″ N, 0° 35′ 33″ E
Superfícia 19,4 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
145 m
133 m
62 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés ? Perigòrd ?
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4709
La val de Dròt (capluèc del canton de Castilhonés avant 2015)
Intercom
244700209
CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd
Cònsol Pierre Sicaud
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 394 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 415 ab.
Densitat 72,89 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47330
Còde INSEE 47057

Castilhonés (Castillonnès en francés) es una comuna considerada al còp coma agenesa e perigòrda, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Castilhonés
Caisac Sent Quentin de Dròt
Dosens Castilhonés Ferrençac
Montauriòl Lograta
Panèl d'entrada de Castilhonés.
  • Castillonés. La prononciacion es [kastiʎu'ne]. Las fòrmas ancianas son nemus Castellonesium, en latin, en 1155, de Castellione, en latin, en 1155, de bosco Castellonesio, en 1155, podium de Castilhonés, en 1259, Castilhonensis, en latin, en 1268, nova bastida que vulgariter Castilhones apellatur, en 1272, de Castilhonesio, en latin, en 1305, Castellion, Casteliones, Castellioneys, Castellyhon, en 1307-1317, Castillonesium, Castelhonesium, en latin, en 1307-1317, capella de Castellione, en latin, en 1326, Chastelhoneys (en francés ?), en 1363, Castilliones, en 1383, de Castilhonesio, en latin, en 1520, etc [1]. Castilhonés deriva del latin castellum, « castèth » e dels sufixes -onem e -ensis, segon Albèrt Dauzat [2]. Ernèst Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, dona tanben d'autras atestacions que correspondon benlèu emb Castilhonés : castrum Castillio, en 844, villa de Castillione sita tam in Petragoricenci quam in Agenesio, en 1274 [e la darrèra precision es revelatritz, veire la partida Istòria]. Segon los trabalhs de Pierre-Henri Billy, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, Castilhonés aparteniá als senhors de Castilhon de la Batalha d'aquí a 1209 e lor castèl tocava la quita bastida. Lo locatiu -és, ajustat a Castilhon, mòstra clarament aquela relacion de possession[1], « lo vilatge, lo castèl, las tèrras (dels senhors) de Castilhon ». Castilhon es dejà un diminutiu de castèl.
  • Pompiac (Agenés). Per Pompiac (Gers), vaquí çò que Dauzat e Rostaing donan : lo nom ven de Pompeius, o milhor de Pompius, emb lo sufixe -acum [3], latinizacion del sufixe gallés -ācon. Se n'es aital, Pompiac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'aviá per mèstre Pompeius o Pompius. La preferéncia de Dauzat e Rostaing per Pompius ven de çò que Pompeius pòt tanben donar Pompejac.
  • La parròquia de Castilhonés èra considerada al còp coma de la diocèsi de Sarlat e de la diocèsi d'Agen; en 1262, après intervencion de l'arquevesque de Bordèu, fuguèt decidit que cada avesque nommariá un curat e que los dos curats farián los oficis en comun e se despartirián los beneficis [4]. Una partida de las parròquias vesinas, Caüsac o Caisac, (A)gassàs e Sent Saurin (totas doás dins la meteissa comuna de Caüsac), Ferrançac o Ferrençac, Sent Martin (meteissa comuna), La Landussa, Dosens, Sent Gregòri (meteissa comuna), probablament Sent Front (comuna de Castilhonés ?, en tot cas al nòrd de la vila), que son al sud de Dròt son perigòrdas pr'aquò e concretament èran de la diocèsi de Sarlat. Pompiac, qu'es adara dins la comuna, es purament agenés pr'aquò. [5],[6].
  • Entre 1790 e 1794, segon lo site Cassini, Roquedet (nom francés) fuguèt annexat a Castilhonés. Puèi, abans 1806, aital foguèt de Celles et Roquadet-Paroixe (nom francés) e en 1825, de Pompiac [7]. Pompiac es al sud-èst de la comuna, mès los vilatges de Celles e de Rocadet son dins la comuna de Lograta. Sembla curiós que Celles e Roquadet foguèsson estats estacats a Castilhonés abans l'annexion de Pompiac que los separa de Castilhonés. Error ?

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Pierre Sicaud divèrs drecha  
març de 1983 2008 Jacques Yvinec UDF puèi UMP mètge retirat
  1983      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1414, totala: 1434

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 746 1 533 1 646 1 856 2 028 1 986 1 908 1 974 2 100

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 002 2 134 2 094 2 023 2 055 2 081 2 068 1 936 1 923

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 811 1 687 1 687 1 473 1 470 1 434 1 363 1 403 1 466

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 524
1 408
1 353
1 382
1 424
1 325
1 499
1 471
1 442
1 475
2009 2010
1 414
1 448
1 404
1 438
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1394 abitants e la densitat èra de 71,86 ab/km².

Demografia Pompiac

[modificar | Modificar lo còdi]

Veire a Pompiac (Agenés).

Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 85-86
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 154
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 539
  4. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/436/mode/2up
  5. https://web.archive.org/web/20190701232640/https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b7710170v/f1.item.zoom
  6. https://web.archive.org/web/20181031215103/https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=7180