Caüsac (Òlt e Garona)

Caüsac; Cahuzac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa Sent Martin de Caisac (fin del sègle XV)
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 39′ 39″ N, 0° 33′ 36″ E
Superfícia	8,04 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 144 m; 130 m; 58 m
	Geografia politica;
País	Guiana Perigòrd;
Estat	França;
Region; 75	Novèla Aquitània;
Departament; 47	Òut e Garona ;
Arrondiment; 473	Vilanuèva d'Òut;
Canton; 4709	La val de Dròt (Castilhonés avant 2015);
Intercom; 244700209	CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd;
Cònsol	Jean-Pierre Testut ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	309 ab. Evolucion de la populacion; 312 ab.
Densitat	36,32 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	47330
Còde INSEE	47044

Non confondre amb Causac (Òlt e Garona).

Vilatge d'Occitània

Caüsac, o Caisac, prononciat adara [kεj'za]^[1] (Cahuzac en francés) es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd (probablament), administrada per lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Caisac**
	Plasença (Dordonha)	Sent Quentin de Dròt
La Landussa		Castilhonés
	Dosens

Toponimia

Dauzat e Rostaing postulan *Cadusiacum, d'un nom d'òme gallo-roman *Cadusius, del gallic Cadus, emb lo sufixe -acum^[2]. Astor òpta per *Caducius, nom d'òme gallic, a partir de Cadusius e Ernèst Negre per un nom de persona roman Cabutius (los dos citats per Bénédicte Boyrie-Fénié). Bénédicte Boyrie-Fénié, que cita doás atestacions escritas, Cauzac (Sancti Martini de ~), en 1153, e Cauzac en 1643, accèpta lo nomen Cabutius, -b- intervocalic passant a [w], emb lo sufixe -acu. Lo resultat seriá una fòrma emb iatus, Caüsac, venguda *Caisac (prononciacion actuala [kεj'za]). B. Boyrie-Fénié conselha la fòrma grafica Caisac, pus près de la realitat orala ^[1]. Pels divèrs Cahuzac, Xavier Delamarre causís tanben Cabutios seguit del sufixe -acon, cabutiācon. Los noms Cabutius, Cabutō son atestats e venon d'una soca celtica cab- « gola, morre » ^[3].

Istòria

La comuna vesina de Castilhonés èra considerada al còp coma de la diocèsi de Sarlat e de la diocèsi d'Agen ^[4]. Sembla que per Caisac i aja pas de dobte e la parròquia èra perigòrda ^[5]^,^[6]; lo canonge Durengues, istorian de la diocèsi d'Agen, qu'escriu sus Castilhonés, ditz logicament pas ren de Caisac.