Vejatz lo contengut

Castèlnuèu de Gratacamba

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Castèlnuèu de Gratacamba
Castelnaud-de-Gratecambe
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg sus sa sèrra
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 29′ 53″ N, 0° 40′ 09″ E
Superfícia 17,23 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
214 m
210 m
80 m
Geografia politica
País  Guiana
Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òlt e Garona Armas deu Departament d'Òlt e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4706
Lo Naut Agenés Perigòrd (Cancor abans 2015)
Intercom
244701371
CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd
Cònsol Gilbert Serres
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
518 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

525 ab.
Densitat 28,96 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47290
Còde INSEE 47055

Castèlnuèu de Gratacamba[1],[2] (Castelnaud-de-Gratecambe en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània .

Lo borg es a mai de 200 m. La partida anciana, perpendiculara a la RN 21, es sus una sèrra, las extensions recentas son sus la RN 21 o parallèlas a la RN 21.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

La prononciacion es [kastɛl'nɛw de 'gratɔ'kambɔ]. Las fòrmas ancianas son Gratacamba (parròquia Sancti Martini de ~), al sègle XIII, Castrum Novum, en latin, en 1307-1317, Gratacamba (R. de ~), en 1520 [1].

  • Castèlnuèu. Ambe castèl, mot vengut del latin castellum (e abans de castrum), l'adjectiu nòu, de novum, e sas fòrmas pus evolucionadas nau e nuèu, es lo que se tròba pus sovent en toponimia [3]. En mai del sens literal, lo nom de castèlnòu/castèlnau designava de pichonas aglomeracions apiejadas sus una fortalesa que las aparava, de borgs castrals medievals (sègles XI a XIII) [4] estudiats per exemple per Benoît Cursente[5]. Normalament, los castèlnòus son anteriors a las bastidas, mas aicí, lo nom de Castèlnuèu foguèt atribuït a una bastida quand la fondèron [1].
  • Gratacamba. Lo nom s'explica pas per l'occitan grata camba. Grata se pòt interpretar coma un mot occitan, vengut d'un pre-indoeuropèu *gr-att-, grata « ròca dura, gres ». Camba vendriá del celtic cambo-, « corba » e seriá motivat per una autura arredondida, benlèu lo luèc nommat Puèg-redond, al nòrd de la comuna, ont se descobriguèt un cementèri merovingian [1] (mas i a plan de puègs de mai de 200 m d'altitud dins la comuna e lo borg es sus un d'els).
  • Calhadèlas (nom supausat) es un diminutiu o un derivat de Calhac (dins Bodin de Bòrregard). Se supausa que lo nom Calhadèlas se creèt a l'epòca que Calhac se prononciava dejà Calhat, siquenon auriá donat *Calhaguèlas. Curiosament, Calhac, pas tan poblat, èra l'annèxa de Calhadèlas a la fin de l'Ancian Regime [6].
  • Castèlnuèu es una bastida fondada en 1272
  • En 1824, Calliadelles (nom francés, en occitan probablament Calhadèlas) foguèt annexat a Castèlnuèu.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Gilbert Serres    
març de 2014 2020 Olivier Garmond    
1983 2014 Michel Mazet   retirat agricòla
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Cancor; es ara del canton de Le Haut agenais Périgord (en francés), donc del Naut Agenés Perigòrd.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 499, totala: 510

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
588 489 652 735 1 038 968 983 883 856

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
871 830 783 841 839 709 679 650 628

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
668 617 615 525 530 517 564 471 431

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
442
463
428
465
513
517
542
545
549
562
2009 2010
553
566
554
567
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 518 abitants e la densitat èra de 30,06 ab/km².

Demografia Calhadèlas

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 499, totala: 510

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
348 355 337 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
542
545
549
562
2009 2010
553
566
554
567
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • en 1793, la municipalitat èra Montflanquin, Beauregard, Boudy, Cailladelles, Lacaussade, La Mothe Fey, Aubin, Savignac et Villas (en francés), donc en occitan Montflanquin, Bòrregard, Bodin, La Cauçada, Sent Albin, Savinhac de Lèisa per las comunas actualas; Cailladelles (occitan Calhadèlas ?) , Lamothe-Fey (La Mòta Fèit < La Mòta Faiet ?) es demorat dins Montflanquin e Villas o Villars (occitan Vilars ?) es dins Sent Estròpi de Bòrn.
  • Las donadas de la dreta du grafic son las de la comuna entièra de Castèlnuèu de Gratacamba.

Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 1,2 et 1,3 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 84-85
  2. https://web.archive.org/web/20170602164253/http://www.locongres.org/oc/aplicacions/top-oc/topoc-recerca/
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 154
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 226
  5. http://www.persee.fr/doc/ccmed_0007-9731_1984_num_27_105_2261_t1_0166_0000_3
  6. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/436/mode/2up