Vejatz lo contengut

Bodin de Bòrregard

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Bodin de Bòrregard
Boudy-de-Beauregard
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Bodin.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 32′ 22″ N, 0° 41′ 24″ E
Superfícia 10,07 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
156 m
120 m
82 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òlt e Garona Armas deu Departament d'Òlt e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4706
Lo Naut Agenés Perigòrd (Cancor avant 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd
Cònsol Isabelle Andrac
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
415 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

418 ab.
Densitat 41,11 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47290
Còde INSEE 47033

Bodin de Bòrregard (fòrma atestada, veire toponimia), dita localament Bòrregard, Boudy-de-Beauregard en francés, es una comuna agenesa situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Lo borg actual es Bòrregard, sus la RD 124 Marmanda-Tombabuèu-Cancor-Montflanquin-Fumèl, a 6 km de Cancor e 7 de Montflanquin. Bodin a pas qu'una glèisa e quauques ostals escampilhats a l'entorn.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Bodin de Bòrregard
Sent Estròpi de Bòrn
Cancor Bodin de Bòrregard Montflanquin
Baugast Castèlnuèu de Gratacamba
  • Bodin. Lo nom auriá remplaçat un autre, Mons (atestacions Cancor (parrochia de Montibus prope ~), en latin, au sègle XIII, Montibus (parrochie de ~), de Sancto Paulo, en 1271), considerat par Durengues coma pus ancian. Bénédicte Boyrie-Fénié interprèta lo nom coma de la familha de boda, « fais bombut, rebombèl », bodoluc, bodòs, « tap, tèrme, supèl », mots tirats d'una basa bot/pot, « confladura, enfladura, ufladura ». Bodin (bod- e sufixe tirat del latin -inu) seriá un mot popular qu'auriá lo meteis sens que mont [1]. Dauzat e Rostaing, seguits de Negre, considèran que Bodin ven d'un nom d'òme germanic, *Bodinus, de Bodo [2]. L'ipotèsi oronimica de B. Boyrie-Fénié poiriá trobar una justificacion dins la localizacion de la glèisa al pè de nautors modèstas, deniveladas d'un vintenat de m al respècte de Bodin. Se Bodin es l'equivalent de Mont(s), lo remplaçament d'un nom per un autre es benlèu pas dins lo sens descrit per Durengues. Se vei pas perqué lo monde cambiarián un nom Monts, mas un mot popular e gaireben grossièr, tirat de bod-, poguèt èsser censurat per los escribas e lo monde cultivat e remplaçat pel nom pus neutre e nòble de Monts, o simplament tradusit en latin en de Montibus.
  • Sancti Supplicii (citacion pel canonge Durengues del pouillé de Valéri (1520) : Rector de Calhaco et Sancti Supplicii) de Caillac, en occitan Calhac. B. Boyrie-Fénié dona una autra fòrma, del sègle XIII : Calhaco (parrochia de ~), Sancti Pauli Junieris. Es lo nom de la glèisa situada un pauc a l'èst del borg de Bòrregard e d'una parròquia d'Ancian Regime. Lo nom de Sanctus Sulpicius es lo d'un avesque de Borges, o dos segon los autors, als sègles VI e VII[3],[4]. En toponimia, se rencontra la fòrma sabenta de son nom (Sulpici) o de fòrmas d'evolucion populara (Soplesi, Soplèsi, Somplesi, Sepise, etc) influenciadas per suplici, o tanben de fòrmas d'evolucion populara influenciadas per la fòrma sabenta, generalament utilizada oficialament en francés. Mancam d'informacions sus la fòrma locala del nom del sent (agionime). Calhac ven del nom d'òme latin Callius ambe'l sufixe -acum[5], latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Se tractariá donc de la propietat, la villa de Callius. Lo nom de Calhac deu èsser a l'origina de Cailladelles (nom francés : Calhadèlas ?). Supausa que lo nom Cailladelles se creèt a l'epòca que Calhac se prononciava dejà Calhat, siquenon auriá donat *Caillaguelles. Curiosament, Calhac èra l'annèxa de Cailladelles a la fin de l'Ancian Regime [6].
  • Bòrregard es lo nom d'un castèl disparegut, situat a proximitat del vilatge. Lo nom es francés a l'origina, Beauregard, e son sens es lo de « bèlas vistas, luèc ont se vei luènh ». Foguèt occitanizat e se pronóncia [bɔrre'gar] [1]. Lo nom remplacèt, segon Durengues, lo de la parròquia de Sanctus Sulpicius de Calhac[6] e foguèt donat al vilatge recent desvolopat a un caireforc. Localament, la comuna es dita Bòrregard e non pas mai Bodin de Bòrregard. B. Boyrie-Fénié causís Flaiac, nom qu'èra donat per l'INSEE d'aquí a las annadas 1950 [mas la mapa de Cassini mòstra Flayac pus al nòrd-èst]. Pòt èsser una fondacion antica coma Calhac (Flavius > Flaius, e sufixe -acu), o lo nom d'un abitant vengut d'un autre Flaiac, coma lo del Perigòrd [1]. En l'abséncia d'una decision municipala, la neutralitat enciclopedica empacha de segur d'utilisar lo nom de Flaiac coma dintrada, ni tanpauc la fòrma simpla Bòrregard, nimai de tradusir Beauregard en Bèlregard (pr'aquò, lo sintagme vengut toponime existís en occitanoromanic : Beuregard e Bassac, Bellreguard, etc).
  • La comuna annexèt avant 1806, Saint-Blaise (nom francés, probablament Sent Blasi en occitan) abans 1806. Saint-Blaise deu correspondre a Bodin, nommat dins la mapa de Cassini St Blaise des Monts, dit Boudy. La comuna prenguèt (a quin moment ?) lo nom de Boudy e non pas de Beauregard.
  • Se regropèt ambe Cancor, atal coma Sent Maurici de Lestapèl, en 1972, mas tornèt venir comuna en 1979[7].
  • Lo 15 de febrièr 1968 lo nom oficial de la comuna cambièt: de Boudy (en occitan Bodin, prononciat coma se foguèsse Bodí), venguèt Boudy-de-Beauregard (en occitan Bodin de Bòrregard).

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Isabelle Andrac    
març de 2008 2020 Philippe Belvès   emplegat de las pòstas
març de 1959 2008 Pierre Glaunez   comerciant, adara retirat
  1959      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Cancor; es ara del canton de Le Haut Agenais Périgord (en francés), donc del Naut Agenés Perigòrd.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 414, totala: 417

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
387 429 450 468 449 448 411 386

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
382 362 352 339 310 336 348 315 301

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
299 276 275 252 252 257 228 241 206

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
210
215

237
314
356
383
395
395
405
2009 2010
398
400
402
405
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • en 1793, la municipalitat èra Montflanquin, Beauregard, Boudy, Cailladelles, Lacaussade, La Mothe Fey, Aubin, Savignac et Villas (en francés), donc en occitan Montflanquin, Bòrregard, Bodin, La Cauçada, Sent Albin, Savinhac de Lèisa per las comunas actualas; Cailladelles (occitan Calhadèlas ?) sembla d'èsser ara dins Castèlnuèu de Gratacamba, Lamothe-Fey (La Mòta Fèit < La Mòta Faiet es demorat dins Montflanquin e Villas o Villars (occitan Vilars ?) es dins Sent Estròpi de Bòrn (èra una parròquia annèxa de Bòrn [8]). L'anciana comuna de Sent Blasi (nom supausat) foguèt pas recensada, ni en 1793, nimai en 1800; èra benlèu dejà recensada ambe Bodin. En 1975, la comuna èra integrada a Cancor.
  • En 2018 la populacion èra de 415 abitants e la densitat èra de 41,21 ab/km²

Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, pp. 65-66
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 101
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 629
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 235
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 130, a Cailla
  6. 6,0 et 6,1 https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/436/mode/2up
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=5082
  8. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/426/mode/2up