Vejatz lo contengut

Tauriac (Gironda)

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Tauriac
Tauriac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Glèisa Sent Estèfe de Tauriac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 03′ 00″ N, 0° 30′ 05″ O
Superfícia 10,51 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
46 m
22 m
1 m
Geografia politica
País  Guiana Bordalés
Parçan Borqués
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèra Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
331
Blaia
Canton
3315
L'Estuari (Borg avant 2015)
Intercom
243300894
CC deu Grand Cubzagués
Cònsol Roger Taris
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
1 297 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 318 ab.
Densitat 124,45 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Tauriacaise, Tauriacais (en francés)
Còde postal 33710
Còde INSEE 33525

Tauriac (Tauriac en francés) es una comuna bordalesa d'Occitània [1], en Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda de la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Perimètre deu territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Tauriac
Lançac Pugnac País Gavai Cézac País Gavai
Tauriac Sent Laurenç d'Arce
Borg Prinhac e Marcamps

Las fòrmas ancianas son de Tauriaco, en latin, en 936, Taurac, en 1169, Tauriac, en 1361 [2].Tauriac vendré d'un nom latin d'òme Taurius o Torius (Dauzat e Rostaing), dau nom de persona « roman(ic) » Taurus tractat coma Taurius (Negre), deu nom latin Taurius, sus taurus, « taure, brau » (Astor), deu nomen Taurius (Bénédicte Boyrie-Fénié), lo tot emb lo sufixe -acum [3],[4], latinizacion dau sufixe gallic -ācon. Tauriac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'avèva per mèste Taurius. Segon Delamarre, lo nom d'òme Taurios pòt estar celtic, en venent de *Tāgurios (inatestat), dau tèma tāgo-, « cap, ordenator » [5]; dens aqueth cas, Tauriac seré un nom completament celtic.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Roger Taris    
març 2008 2020 Catherine Saëz divèrs esquèrra  
març 1983 2008 Marie-Paule Chevrier shens chivalèira de la Legion d'Aunor
  1983      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Borg; es adara deu canton de l'Estuari.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1308, totala: 1311

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 011 1 024 1 070 1 103 1 126 1 050 1 142 1 143 1 160

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 243 1 246 1 230 1 206 1 196 1 178 1 158 1 154 1 187

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 171 1 135 1 088 1 054 985 1 000 902 837 879

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
948
978
972
1 233
1 261
1 293
1 296
1 297
1 283
1 298
2009 2010
1 282
1 298
1 301
1 321
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion èra de 1297 abitants e la densitat èra de 123,41 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a7/Tourtoulon.jpg
  2. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 358
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 670
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 358
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 249, 245, 308, 367