Vejatz lo contengut

Vairac (Gironda)

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Vairac
Vérac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 59′ 32″ N, 0° 20′ 24″ O
Superfícia 8,59 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
69 m
60 m
11 m
Geografia politica
País  Guiana
Bordalés
Parçan Fronçadés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
335
Liborna
Canton
3324
Lo Libornés-Fronçadés (Fronçac avant 2015)
Intercom
243301397
CC deu Fronçadés
Cònsol Dominique Bec
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
946 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

960 ab.
Densitat 105,24 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 33240
Còde INSEE 33542

Vairac [bej'ra(t)][1] (Vairac en francés) es una comuna bordalesa de Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda e la region de la Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Segon l'enquèsta de Tortolon e Bringuièr (1873-1875), Vairac, prononciat Beïra o Beïrat, èra una comuna gascona, mes La Mongia èra mesclat de gavais e de gascons; lo parlar èra diferent deu borqués e deu libornés (parlar de Vilagoja). Deu borqués, se diferencia per la prononciacion de j : lo jourt e pas l'iourt o lo iourt (lo jorn), caractèr progressiu, puei que Vilagoja, pus a l'èst enquèra, se ditz Bilegou-ie; per la conservacion de u : dou hut e pas dou heut (deu huc); de contraccions coma saous dit e pas sus leus dit (sus + los + dits); la conservacion de la nasala dens la tresena persona deu plurau ; bÉnon o bÉnoun e pas bÉnou (venon, venen). Deu libornés, se diferencia per la prononciacion de h : hille e pas fille (hilha, filha), hut e pas fut (huc = huec, fòc); per lo mendre usatge deu diftongue óou : deu se ditz dou [du] e pas dóou [2] (las grafias de l'autor son utilisadas).

Las fòrmas ancianas son : Sanctus Eparchius de Vayrac au sègle XIII, En W. de Vairac en 1248, In parrochia de Vayrac en 1255, cap. de Bayraco en 1342 [3].
Dauzat e Rostaing, tanplan coma Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, victimas de la grafia francesa, supausan un nom latin d'òme Verus, emb lo sufixe -acum[4],[3].
Après Jacques Astor, Bénédicte Boyrie-Fénié aima mèi, a bon dret, lo nomen Varius, totjorn emb -acum : *Variacum > *Vayrago (anteposicion deu iòd) > *Bayrac (passatge de V-, en realitat W, iniciau a B-, en gascon) [3] > [bej'rak] > [bej'ra(t)].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 (2026) Sr Dominique Bec   quadre
març 2001 2014 Jack Pineaud    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 904, totala: 937

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
660 618 731 677 588 629 636 616 618

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
606 607 609 617 619 549 521 534 512

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
536 563 512 526 519 507 468 490 467

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
510
550
465
581
656
715
776
785
787
796
2009 2010
791
800
820
835
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion èra de 946 abitants e la densitat èra de 110,13 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Sit Toponimia occitana
  2. Tortolon https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5725104s/f138.item , p. 570-573
  3. 3,0 3,1 et 3,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 368
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 705