Vejatz lo contengut

Montauriòl (Òlt e Garona)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Montauriòl
Montauriol
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Corondats dins lo borg.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 37′ 07″ N, 0° 34′ 53″ E
Superfícia 9,92 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
152 m
81 m
74 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4709
La val de Dròt (Castilhonés avant 2015)
Intercom
244700209
CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd
Cònsol Serge Lescombe
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
168 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

174 ab.
Densitat 18,55 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47330
Còde INSEE 47183

Montauriòl (Montauriol en francés) es una comuna agenesa [1] situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Montauriòl
Dosens Castilhonés
Serinhac del Puègbodon Montauriòl
Sigalars per un qüadripunt Sent Maurici de Lestapèl Lograta

Las fòrmas ancianas son prioratus Johannis de Monte Auriolo, en latin, en 1226, prioratus de Monte Auriolo, en latin, en 1310, prioratus de Monte Auriolo, en latin, en 1312, prioratus Montis Auriolis, en latin, en 1339, capella de Monte Auriolis, en latin, en 1326, prior Montis Auriolis et Sancti Martini, en latin, en 1326, Mons Auriolus, en latin, en 1345, Monte Aureoli, en latin, al sègle XIV, ecclesia Sancti Johannis de Montauriol, en 1509, prior Montis Ariolli rector ejusdem, en latin, en 1520; la prononciacion seriá [muŋtaw'rjɔl] [2]. Montauriòl es un nom medieval que ven del latin mons e pus exactament montem, que pòt prene lo sens de « tuca », e aureolus, diminutiu de aureus, « daurat »; auriòl, qu'a lo sens de « color d'aur », es un adjectiu valorizant [2],[3].

Pressinhac es situat a 500 m al nòrd-nòrd-èst del borg. I an trobat una villa galloromana. Lo nom es format del nom latin d'òme Priscinus e del sufixe -acum [2], latinizacion del sufixe gallés -ācon. Priscinus èra doncas lo mèstre d'aquela granda propietat.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Serge Lescombe   agent de mestresa
junh de 1995 2008 Jean-Jacky Rigal   retirat agricòla
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Castilhonés; es ara del canton de La Val de Dròt.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 184, totala: 197

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
551 446 430 499 521 485 530 518 523

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
516 505 470 455 470 447 418 436 404

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
377 364 380 337 307 344 325 312 276

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
296
264
262
246
227
223
215
225
227
233
2009 2010
214
225
202
214
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 168 abitants e la densitat èra de 16,94 ab/km².

Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
La glèisa Sent Joan

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://web.archive.org/web/20181031215103/https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 185-186
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 472