Drulha

Drulha; Drulhe
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa de Drulha.
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 27′ 47″ N, 2° 07′ 48″ E
Superfícia	18,03 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 523 m; 490 m; 276 m
	Geografia politica;
País	Roergue ; Guiana;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 12	Avairon ;
Arrondiment; 123	Vilafranca de Roergue;
Canton; 1218	Vilanovés e Vilafrancat (Montbasens abans 2015);
Intercom; 241200674	CC del Planòl de Montbasens;
Cònsol	; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	446 ab. Evolucion de la populacion; 457 ab.
Densitat	24,07 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Drulhois ; (en francés)
Còde postal	12350
Còde INSEE	12091

Vilatge d'Occitània

Drulha^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] (Drulhe en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Segon Dauzat, lo nom de Drulha ven del bas-latin *derullia, tirat del gallic *dervos « casse, garric », ambe un doble sufixe -ull-ia^[6].
Segon Negre, citat per Patrici Pojada a prepaus de Drulha (Arièja), Drulha ven del gallic *drull-« casse, garric »; l'occitan druèlha a per sens « aliga, aliguièr, ensemble d'aliguièrs » ?. Segon Astor, tanben citat per P. Pojada, Drulha ven del gallic dervos, sòrta de casse > dervullia « aliguièr »^[7].
Segon Delamarre, Drulha ven del celtic druliā « la proprietat de *Drulios, inatestat » o eventualament « los casses »^[8].
Segon Patrici Pojada, totjorn a prepaus de Drulha (Arièja), una origina celtica es plan probabla. Un derivat del mot gallic que designa los casses es l'ipotèsi a privilegiar, aquel mot es a l'origina d'un dels noms de l'aliguièr (drulhièr). Çaquelà, l'ipotèsi d'un nom de proprietat sostenguda per Delamarre es pas impossibla^[7].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
julhet de 2020	2026	Josiane Couzi
abrial de 2014	2020	Jean-Philippe Mouly		agricultor
març de 2001	2014	Gisèle Rigal	UMP	perruquièira, conselhièra generala (2004-2015)
abans 1981	?	Charles Marty	drecha	agricultor, responsable sindical
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 434, totala: 451

84

56

958

1 014

1 075

-

1 107

-

-

805

-

570

Cercar

400

397

401
413

2009

2010

403
415

413
424

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Avairon

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Montbazens, al canton, 1997, Christian-Pierre Bedel
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 254
↑ ^7,0 et ^7,1 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 167
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 141, 345

Portal de Roergue

Portau de Guiana

[1] Montbazens, al canton, 1997, Christian-Pierre Bedel

[2] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 254

[poj-7] 7,0 et ^7,1 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 167

[8] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 141, 345

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]