Vejatz lo contengut

Drulha (Arièja)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Drulha
Dreuilhe
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La comba de Drulha.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 56′ 52″ N, 1° 51′ 38″ E
Superfícia 6,93 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
765 m
500 m
464 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
9
Arièja Armas del Departament d'Arièja
Arrondiment
091
Pàmias (Fois abans 2017)
Canton
0907
Lo País d'Òlmes (L'Avelhanet abans 2015
Intercom
240900464
CC del País d'Òlmes
Cònsol Jacques Carol
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
357 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

373 ab.
Autras informacions
Còde postal 09300
Còde INSEE 09106

Drulha[1],[2],[3],[4] o Druèlha[5] (Dreuilhe en francés) es una comuna occitana de Lengadòc, situada dins lo departament d'Arièja e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es ['dryʎo]. La fòrma occitana segon Patrici Pojada es Drulha. Las fòrmas ancianas son Drula en 1148, Drulha en 1313-1314, Drulano (?) en 1390 [6].
Segon Dauzat, lo nom de Drulha ven del bas-latin *derullia, tirat del gallic *dervos « casse, garric », ambe un doble sufixe -ull-ia[7].
Segon Negre, citat per Patrici Pojada, Drulha ven del gallic *drull-« casse, garric »; l'occitan druèlha a per sens « aliga, aliguièr, ensemble d'aliguièrs » ?. Segon Astor, tanben citat per P. Pojada, Drulha ven del gallic dervos, sòrta de casse > dervullia « aliguièr »[6].
Segon Delamarre, Drulha ven del celtic druliā « la proprietat de *Drulios, inatestat » o eventualament « los casses »[8].
Segon Patrici Pojada, una origina celtica es plan probabla. Un derivat del mot gallic que designa los casses es l'ipotèsi a privilegiar, aquel mot es a l'origina d'un dels noms de l'aliguièr (drulhièr). Çaquelà, l'ipotèsi d'un nom de proprietat sostenguda per Delamarre es pas impossibla[6].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Jacques Carol sense retirat
març de 2001 2014 Félix Picon    
març de 1983 1995 Christian Jalbert    
abans 1981 ? Paul Richou    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
177 191 217

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 262 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 252 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
224
310
308
330
389
326
386
380
Cercar
2009 2010
369
375
365
371
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 357 abitants e la densitat èra de 51,52 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Jòrdi Deledar e Patrici Poujade, "L'Occitan parlé en Ariège", 2001, Pamiers, Cercle Occitan Prospèr Estieu, ISBN 2-85910-302-3, Page 61.
  6. 6,0 6,1 et 6,2 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 167
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 254
  8. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 141, 345