Vejatz lo contengut

Liurac

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Liurac
Lieurac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Liurac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 58′ 57″ N, 1° 47′ 24″ E
Superfícia 6,42 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
671 m
365 m
352 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
9
Arièja Armas del Departament d'Arièja
Arrondiment
091
Pàmias (Fois abans 2017)
Canton
0907
Lo País d'Òlmes (L'Avelhanet abans 2015
Intercom
240900464
CC del País d'Òlmes
Cònsol Hadrien Barathieu
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
188 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

197 ab.
Autras informacions
Còde postal 09300
Còde INSEE 09168

Liurac[1],[2],[3],[4] (Lieurac en francés) es una comuna occitana de Lengadòc, situada dins lo departament d'Arièja e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es [liw'ɾak]. Las fòrmas ancianas son Livrach, habitatores eclesie de Livrac, Livrag, Livraco, lo tot sense data, Lurag, cap a 1034, Livrag en 1119, Librag en 1125, Livrac, Livraco en 1134, Livrag en 1140, Livrac en 1144, 1145, 1146, Librag en 1157, Livrag en 1160, 1161, 1169, Livrach en 1169, 1175, Livraco en 1246, Liuracho en 1313-1314, Liuraco en 1390, etc[5].
Segon Dauzat (e Astor, citat per P. Pojada), le nom de Liurac ven del nom latin d'òme Liber, ambe'l sufixe -acum[6].
Segon Negre, los Féniés, citats per Patrici Pojada, le nom de Liurac ven del nom latin d'òme Liberius, ambe'l sufixe -acum. Xavier Delamarre, tanben citat per P. Pojada, causís l'etime Leborācon, la proprietat de *Leboros (nom celtic inatestat), « le long »[7]. Segon Patrici Pojada, le nom de Liurac ven del nom latin d'òme Liber, o benlèu Liberius, ambe'l sufixe -acum; Liurac èra donc la proprietat de Liber(ius). Lo grop -br (present, en tot cas graficament, dins una partida de las atestacions), coneguèt l'evolucion occitanoromanica en [wɾ]. L'evolucion seriá : Libracum > Librac > Liurac, o Libracum > Liuracum > Liurac[5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
julhet de 2020 2026 Hadrien Barathieu    
2008 2020 Claude Monaco sense retirat
març de 2008 novembre de 2008 (demission) Gérard Verdon    
març de 1989 2008 Roger Escaich    
abans 1988 1989 Josette Rebiscoul    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
326 307 314

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 259 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 242 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
126
128
114
104
133
153
151
150
Cercar
2009 2010
155
164
158
167
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 188 abitants e la densitat èra de 29,28 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. 5,0 et 5,1 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 246-247
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 402
  7. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173, 353