Vejatz lo contengut

Sèrras d'Arget

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Sèrras d'Arget
Serres-sur-Arget
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'escòla
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 58′ 12″ N, 1° 31′ 10″ E
Superfícia 17,73 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 056 m
560 m
469 m
Geografia politica
País País de Fois Armas del País de Fois
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
9
Arièja Armas del Departament d'Arièja
Arrondiment
091
Fois
Canton
0921
canton de Val d'Arièja (Fois Rural abans 2015)
Intercom
240900381
CA de País de Fois Varilhas
Cònsol Alain Garnier
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
683 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

693 ab.
Autras informacions
Còde postal 09000
Còde INSEE 09293

Sèrras d'Arget[1],[2],[3],[4] (Serres-sur-Arget en francés) es una comuna occitana del País de Fois, situada dins lo departament d'Arièja e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es ['sɛroj ðaɾ'ʒet]. Las fòrmas ancianas son Serris en 1272 e 1320, Serras (Esquerrièr, letra de 1446 e Cronica, cap a 1460) [5].
Segon Dauzat e Rostaing, lo nom de Sèrras ven del prelatin serra « montanha alongada »[6].
Segon Negre, citat per Patrici Pojada, Sèrras es le plural de l'occitan sèrra « morrèl alongat, linha de cresta d'una autura alongada, acrin de montanha, tuca, bòrn de planòl »[5]. Segon Miquèu Grosclaude, citat per P. Pojada, en Bearn, es un mot d'origina prelatina passat en occitan, ambe'l sens d'acrin, tuca, tuca alongada[5],[7]. [NB. En Gasconha, l'idèa d'alongament se verifica pas totjorn e le mot sembla de còps èsser un simple sinonime de puei, tuca, turon].
Segon Jacques Lacroix, citat per P. Pojada, *serra es un mot gallic que designa una podadoira, un volam, una dalha, qu'es benlèu a l'origina del latin serra. La fòrma encrocada de l'instrument es estada aplicada per metafòra a de puèges[8],[5].
Segon Patrici Pojada, aquel mot plan espandit en toponimia occitana (e en catalan, espanhòl, portugués) es tanben un mot corrent de la lenga que designa una autura, un acrin, una tuca, mai o mens alongada[5]. La tuca alongada e estreta ont le vilatge de Sèrras d'Arget se crinca es una sèrra tipica.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
setembre de 2017 2026 Alain Garnier sense retirat
2014   Djamila Roumila sense retirada
març de 2008 2014 Gilbert Verro PS  
març de 1977 2008 Guy Destrem PS conselhièr general (1985-2008)
  1977      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 685 1 700 1 629

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 622 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 1 520 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
613
444
385
460
565
701
768
778
Cercar
2009 2010
790
817
787
813
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 et 5,4 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 408, puèi 407
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 655
  7. Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 66 e 229
  8. J. Lacroix, Les noms d'origine gauloise. La Gaule des activités économiques, p. 25