Vejatz lo contengut

Le Carlar de Ròcafòrt

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Le Carlar de Ròcafòrt
Carla-de-Roquefort
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 58′ 34″ N, 1° 46′ 08″ E
Superfícia 9,34 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
729 m
400 m
368 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
9
Arièja Armas del Departament d'Arièja
Arrondiment
091
Pàmias (Fois abans 2017)
Canton
0907
Lo País d'Òlmes (L'Avelhanet abans 2015
Intercom
240900464
CC del País d'Òlmes
Cònsol Sandrine Garcia
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
171 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

173 ab.
Autras informacions
Còde postal 09300
Còde INSEE 09080

Le Carlar de Ròcafòrt[1],[2],[3],[4] (Carla-de-Roquefort en francés) es una comuna occitana de Lengadòc, situada dins lo departament d'Arièja e la region de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es [lekaɾ'la ðerɔko'fɔɾt]. La fòrma occitana segon Patrici Pojada es Le Carlar de Ròcafòrt. Le nom es atestat en 1390 : Carlario de Rupeforti[5].
Segon Dauzat, Le Carlar ven del latin castellum ambe'l sufixe diminutiu -are[6].
Segon Negre, Astor, los Féniés e d'autres, citats per Patrici Pojada,Le Carlar es una fòrma sincopada sortida del bas-latin castellare (castèl fòrt), derivada de castellum ambe'l neutre latin -are; l'evolucion es castellare > castelar > castlar > carlar (passatge de -stl- a -rl-). S'agís d'una residéncia senhorala fortificada. Per Joan Coromines, tanben citat per P. Pojada, l'origina es le latin castellares, collectiu plurau de castellum. Patrici Pojada accèpta las explicacions precedentas, mès considèra que castellare designa un grand castèl (en oposicion ambe la formulacion de Dauzat) e precisa que le mot occitan castelar (castelhar en Savartés, ambe palatalizacion, casterar en gascon) pòt demorar intacte, sense sincòpa, per designar de castèls o de lòcs, un còp lo castèl desrocat. Lo determinant es la comuna vesina, Ròcafòrt[5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 2026 Sandrine Garcia   regenta
març de 2008 2020 Jérôme Bonnet   regent
junh de 1995 2008 Jean-Paul Icre    
1969 1995 Amédée Ilhat    
1960 1969 Robert Pujol    
  1960      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
417 392 374

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 367 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 254 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
169
162
148
109
143
158
160
158
Cercar
2009 2010
155
156
153
154
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 171 abitants e la densitat èra de 18,31 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. 5,0 et 5,1 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 139
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 154