Peirussa (Roergue)

Peirussa del Ròc; Peyrusse-le-Roc
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista de las tors.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 29′ 48″ N, 2° 08′ 29″ E
Superfícia	13,81 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 496 m; 436 m; 233 m
	Geografia politica;
País	Roergue ; Guiana;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 12	Avairon ;
Arrondiment; 123	Vilafranca de Roergue;
Canton; 1218	Lot e Montbazinois (Montbasens abans 2015);
Intercom; 241200674	CC del Planòl de Montbasens;
Cònsol	Michel Forey ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	221 ab. Evolucion de la populacion; 226 ab.
Densitat	16,22 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Pétruciens ; (en francés)
Còde postal	12220
Còde INSEE	12181

Pels articles omonims, vejatz Peirussa.

Vilatge d'Occitània

Peirussa del Ròc^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] (Peyrusse-le-Roc en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Petrocia, en latin, al sègle X, Petrucia, en latin, en 1267^[6].
Peirussa es format del latin petra amb lo sufixe femenin -ucia < -ucea, de caractèr pejoratiu e aumentatiu. Lo sens seriá, segon Negre, de « tèrra peirosa » ^[6]^,^[7]^,^[8].
Segon Delamarre, los Peirussa venon de petruciā, la proprietat de Petrucios, nom celtic atestat (latinizat en Petrucius); los noms siaguèron reinterpretats segon lo latin petra « pèira », amb lo sens de « terren peirós »^[9]. Malurosament, un nom celtic de persona es generalament declinat de mai d'un biais (*Peirussac, Peirussan, Peirussaç, etc) e Delamarre non tròba que Pérusson (Perrusson en realitat), que seriá Petrucion, çò qu'es una error (Petrucion > *Pérus en francés) mas qu'es acceptable per Peirús o Peirueis.

Istòria

Administracion


Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2020	2026	Michel Forey
junh de 1995	2020	Francis Savignac	divèrs esquèrra	agricultor
	1995
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 224, totala: 228

905

721

830

887

1 007

913

1 000

926

999

947

966

981

926

932

929

919

852

812

739

695

646

571

567

525

524

464

389

392

383

374

288

229

204

209

213
220

2009

2010

218
225

220
227

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 221 abitants e la densitat èra de 16 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Avairon

Ligams extèrnes

Peiruça suu site de l'Insee

Nòtas

↑ Montbazens, al canton, 1997, Christian-Pierre Bedel
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ ^6,0 et ^6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 528
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 162
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 326, par. 5348
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 215, 304 e 361

Portal de Roergue

Portau de Guiana

[1] Montbazens, al canton, 1997, Christian-Pierre Bedel

[2] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[dauz-6] 6,0 et ^6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 528

[7] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 162

[8] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 326, par. 5348

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 215, 304 e 361

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]