Vejatz lo contengut

Casalís (Shalòssa)

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Casalís (Lanas))

Pels articles omonims, vejatz Casalís (omonimia).
Vilatge d'Occitània
Casalís
Cazalis
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Casalís.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 37′ 32″ N, 0° 39′ 38″ O
Superfícia 5,13 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
127 m
117 m
40 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Shalòssa
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
40
Lanas Escut de Lanas
Arrondiment
402
Lo Mont
Canton
4008
Shalòssa Tursan (Hagetmau avant 2015)
Intercom
244000709
CC de Shalòssa Tursan (2017 ---->)
Cònsol Claude Labegaria
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
135 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

139 ab.
Densitat 28,27 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 40700
Còde INSEE 40079

Casalís[1] (Cazalís en francés) qu'ei ua comuna gascona de Shalòssa situada dens lo departament de las Lanas e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Ròsa dels vents Sent Cric de Shalòssa Ròsa dels vents
Brassempoi N Momui
O    Casalís    E
S
Nassiet

La prononciacion qu'ei [kaza'lis]. Las fòrmas ancianas que son Caseliz en 1304, Casalis (mapas de 1638 e de 1714), Casulis (mapa de 1733) [2].

Dauzat qu'explica los sens successius de casa : cabana ---> ostau rurau ---> domeni. Casalís qu'ei format de casa + -ale (sens de meitaderia) + sufixe diminutiu -ĭtium [3].

Negre, citat per B. Boyrie-Fénié, que hè de Casalís un adjectiu masculin : « (bastiment) qui ei de l'ostau » e Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, que tracta d'un collectiu en -ís per un ensemble de casaus [2].

Bénédicte Boyrie-Fénié qu'ei en acòrd dab las proposicions deus autors precedents per çò qui ei de la formacion deu nom, mès ne's pausa pas la question deu sens deu nom e que causeish shens certitud lo de « domeni agricòla », dab la justificacion que lo borg ei a l'entorn d'un castèth feudau (derrocat en 1820)[2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Claude Labegaria    
març 2001 2020 Anne-Marie Marsan divèrs dreta retirada de secretària
març 1989 2001 Michel Cascailh   retirat agricòla
  1989      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 145, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
236 263 276 285 307 318 336 336 313

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
185 176 168 175 312 329 309 293 317

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
283 294 280 241 276 206 212 202 182

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
187
165
167
157
132
134
132
137
141
144
2009 2010
146
149
149
152
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Glèisa de Sent Laurenç
La glèisa de Sent Laurenç.

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]
Sus d'autres projècte de Wikimedia:
Commons
Commons
Commons (Galariá)
Commons
Commons
Commons (Categoria) Modifica el valor a WikidataModèl:Commonscat/categories

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Top'Òc Diccionari toponimic occitan del Congrès permanent de la lenga occitana.
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 86-87
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 151, a Casabianca